United States or Saint Barthélemy ? Vote for the TOP Country of the Week !
Elken dag gaf de ridder les aan den lieveling des konings, en reed met hem door de stad, en onder het rijden keek hij overal uit naar een boven alles lieftallig gelaat, dat hij dikwijls in zijn droomen had gezien, maar nooit had kunnen vinden. Eens toen hij door een stille straat galoppeerde, ontdekte hij het voor een vervallen kasteel.
Nog wel driemaal was de troep rijders en rijderessen, die in 't kleine cirque vertoefde, naar buiten getrokken om de ambitie der kermishouders op te wekken. Eindelijk begon het spul. Gerrit en Gijs zaten stom. Een bruine knol, kortstaart, voormalig volbloed galoppeerde met stijve pooten, op de maat der muziek, 't cirque rond. Een man stond er boven op.
Maar bij deze gelegenheid verzocht de pauwin aan den knecht den prins te zeggen, dat zij den volgenden dag voor het laatst zou terugkeeren. Toen de derde dag daagde, ging de prins weer naar het meer, en uit vrees weer in te slapen, galoppeerde hij langs den oever, in plaats van langzaam stapvoets te gaan.
"Ik meen...." begon Dolly weer, maar op dit oogenblik galoppeerde Wesslowsky haar op den klepper voorbij, in zijn kort jaquet telkens zwaar op het leder van het dameszadel neerploffend. "Het gaat zeer goed, Anna Arkadiewna!" riep hij deze toe.
Zoo galoppeerde Ariomardos langs het Perzische front, blinkend en glinsterend als een goudvlieg onder de stralen der zon. Toen op vijfduizend schreden van den vijand Miltiades het trompetsignaal tot den looppas deed geven, greep Simon zijn lans vaster aan, deed als de anderen het «Eleleu!» en «Alala!» uit den mond galmen en repte de beenen.
Dit "vlekje" werd al gauw een bewegend persoon en langzamerhand onderscheidden wij een man te paard, die hard galoppeerde. Toen paard en ruiter dichterbij kwamen, was onze dankbaarheid groot bij het herkennen van onzen eigen bediende, George.
Ik legde hem in den kuil naast haar, met een klein kruis. Misschien deed ik verkeerd. Vervolgens steeg ik te paard, galoppeerde naar Cordova en gaf mij bij de eerste hoofdwacht aan. Ik zeide dat ik Carmen had gedood, maar wilde niet zeggen waar haar lijk was. De kluizenaar was een heilig man. Hij heeft voor haar gebeden! Hij heeft een mis voor haar ziel gelezen.... Arme meid!
Op niet al te grooten afstand zag ik Halef, Osko en Omar stil houden. Zij hadden mij dadelijk herkend en uitten luide vreugdekreten. Ik gaf mijn paard niet de sporen maar de pantoffels, en galoppeerde naar hen toe. O, Sihdi! wat hebben we om u in angst gezeten! riep Halef mij al uit de verte toe. Waar hebt ge toch gezeten?
Prins Jan antwoordde niet, maar zijn paard aansporende, alsof hij aan zijn toorn lucht wilde geven, galoppeerde hij naar de galerij, waar Rowena zat, nog altijd met de kroon voor de voeten.
Hij trippelde, hij vloog, hij galoppeerde; zijn gezicht gloeide, zijn kaal hoofd glom, de panden van zijn jas fladderden wild om hem heen, en toen de muziek zweeg, wischte hij de droppels van zijn voorhoofd en keek met stralende oogen neer op zijn medemenschen, als een Fransche Pickwick zonder bril.
Woord Van De Dag