United States or Saint Kitts and Nevis ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Natuurlijk," hervatte Bleiswyk: "dat was lang van te voren beslist, gelijk mij al die van de zaak weten gezegd hebben; maar het leger zal er vrij wat minder uitzien dan voor twintig jaren: toen was het een andere troep als thans!" "Dat heeft men UEd. zeker ook gezegd," zeide de deftige Heer spottende: "want ik twijfel of UEd. het gezien heeft."

Hier verliet de zwarte man zonder te antwoorden zijn plaats en verloor zich weldra in de menigte, gelijk ook de Predikant. "Ik verwed mijn vederbos tegen een oude beddekwast, dat die zwartrok een Arminiaan of een spion van 't gerecht is!" vervolgde Bleiswyk, zich tot den jongen onbekende wendende: "UEd. ziet dien Dominee na: ja, die is eigenlijk gebannen, maar hij wil 't niet weten.

En zoo ge iets behoeft of verlangt, laat het dan maar weten bij Willem Van Bleiswyk, in 't Voorhout, die u helpen zal, waar hij kan en mag, ja, al mag hij niet." Na het uiten dezer woorden draaide hij zich om en snelde als een pijl uit een boog weder naar het Binnenhof om te vertellen aan ieder die 't hooren wilde, hoe de redder der Freule Van Sonheuvel wegens hoogverraad was vastgezet.

Hij was puik puik!" "Ik denk toch, dat dit zotte gebruik van de min verlichte tijden niet lang meer duren zal," hervatte de andere spreker. "Daar zal eens een hartig woordje bij de aanstaande vergadering over gewisseld worden," zeide Bleiswyk: "Ik heb het zelf van den Heer Duyk gehoord. Nu, die van Utrecht hebben ook heftige klachten ingeleverd, en waarover, denkt gij?

"Is de reden, waarom Hun Hoogheden niet komen, aan den Heer Fiskaal bewust?" vroeg Mom, naar hem toetredende. "Die zal zich misschien nader ontwikkelen," zeide Van Kinschot met een koele buiging: "Heer van Bleiswyk! een woord als 't u belieft." "Tot UEd. dienst," zeide deze, met hem ter zijde gaande.

"Aan hoogverraad!" zeide Bleiswyk, de armen latende vallen en de oogen half sluitende, terwijl hij op een theatralen toon declameerde: "Waar is zoo verre een plaats, zoo woest een wildernis, Die voor u, o mijn zoon! een zekere schuilhoek is?" "Aan hoogverraad!" herhaalde Joan, met verbazing: "wat is mijn misdaad?"

Nauwelijks was hij echter op het Buitenhof gekomen, met oogmerk om zich naar de huizinge van Brandwijk te begeven en daar de terugkomst van Frederik Hendrik af te wachten, toen hij door iemand achterhaald werd, die hem op den schouder tikte en zich voor den Jonker van Bleiswyk herkennen deed.

"Ik was toen nog een knaap," hervatte Bleiswyk; "doch ik hield veel van alles te zien en te vernemen; maar eilieve zie eens.... kent gij dien man met zijn rooden neus wel, die daar ginds door de schaar heendringt? Niet? Dat is de Arminiaansche Predikant Groenhovius;.... maar waar loopt UEd. zoo haastig naar toe?"

"Ik dacht niet dat UEd. immer rusten kon," merkte Mom aan met een spotachtigen glimlach; "doch waar of mijn goede aanstaande schoonvader blijven mag?" "ZijnEdele zal zoo aanstonds hier zijn," zeide Bleiswyk: "ik heb zelf, toen ik het voorportaal doorging, den Heer Baron in het spreekvertrek gezien met den Fiskaal." "Den Fiskaal," herhaalde Botbergen, verschrikt.

Indien UEd.-Gestr.," vervolgde hij, zich tot den Fiskaal wendende, "echter begrijpt, dat ik hier in gevangenschap moet blijven, zoo wees overtuigd, dat ik niet zal trachten te ontsnappen." "Zeer gelukkig," zeide Bleiswyk: "er zijn er ook genoeg ontsnapt in de laatste dagen." "Mag men niet weten," vroeg de Gravin, "waarvan de Heer Ambtman beschuldigd wordt?"