United States or Wallis and Futuna ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ik voel dus Suus," aanving. Een van de kunstigste passages uit het stuk was die, waarin de dichter al de artikelen uit de nécessaire, niet zoozeer bezong als wel der jarige nuttig en onontbeerlijk voor den geest bracht.
"En daar was er een," ging Veervlug voort, "die, toen hem gevraagd werd, waarom hij Van Speyk niet bezong, antwoordde: "Bewondren kan ik hem!... tot zingen faalt mij kracht." 't Was jammer dat de dichter maar alleen kon zeggen, wat de held weinig dacht; ik had liever geweten, wat hij veel dacht.
Sinds dichters zongen van een slag en roemden eedlen strijd, Werd zulk een slagveld niet geroemd, nog tot op dezen tijd. Geen waardiger en trotscher strijd bezong een heldenlied: Nog kronen lauweren uw hoofd, o held, gij eedle Cid! Het was een woedend en bloedig gevecht. De Moorsche nederlaag was volkomen, en de kleine Castiliaansche troep had slechts vijftien man verloren.
Aldus bezong een Vlaardinger, Dr. Niermeijer, den belangrijken dag. Op den Buisjesdag verzamelden zich steeds vele vreemdelingen in de stad en werd in de kerken vooraf Gods zegen afgesmeekt op den tocht voor een voordeelige vangst. Thans heeft de Buisjesdag weinig beteekenis meer en wordt hij enkel gevierd door kinderen, die met vlaggetjes rondloopen.
De muzikant bezong het huisgezin, de kindsheid en de jeugd. Dat alles lag zoo ver in het verleden! Men had het aan zijn lied te danken, dat te midden van het legerkamp het huisgezin, waarin men geboren was, voor de oogen opdoemde en aan ieder herinnerd werd, dat de oorlog niet het geheele leven is. Meer dan één oog werd vochtig.
O, wel traag en wel dom ben ik geweest, Reeds veel vroeger had ik zonder omwegen mijn weg recht op U toe moeten nemen, Wat ik tot nu heb gezegd was gebabbel omdat ik 't niet tot U zei; wat ik tot dusver heb gezongen was het lied der zotheid, omdat ik U niet bezong.
Door mijn ondervinding, kon ik nog al veel vertellen en 's morgens zon ik altijd op verhalen, een mengeling van waarheid en verdichting, waarmee ik hem dan des middags vermaakte. Ter afwisseling maakte ik soms ook verzen, waarin ik hem bezong en ze hadden niet beter door hem kunnen worden ontvangen, al waren ze ook nog zoo goed geweest.
Hoewel waarschijnlijk niet met door dit landschap, heeft toch Edward B. Koster soortgelijke indrukken gehad, toen hij het voorjaar en de duinen bezong: Hel-gele duinen en hel-blauwe lucht, 't Dorpje en zijn huizen in vogelvlucht, Veraf geruisch en een glimp van de zee, Liggen in voorjaarsschomm'ling tevreê.
Hij bezong het vrije en gelukkige rondvliegen, zong van het jonge, groene koren op het veld en van de heerlijke tochten, die hij op zijn vleugels hoog in de lucht kon doen. De arme leeuwerik was niet opgewekt; hij zat daar in een kooi gevangen. Het kleine madeliefje wilde hem graag helpen. Maar hoe zou het dit doen? Ja, daar was moeilijk iets op te bedenken.
Of Raimon van Miraval, de altijd verliefde en altijd ongelukkige edelman, die de wereld rondtrok en Loba van Pénautier bezong of Azalais van Lombres of »de Schone Albigenserin" te Castres.
Woord Van De Dag