United States or Jamaica ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τους στρατιώτας σου εγώ τους είχα συναθροίσει κ' εγώ σου τους απέλυσα! ΡΕΓ. Ω! δεν αντέχω πλέον Είν' άρρωστη. Πηγαίνετε μαζί τηςτην σκηνήν μου. Την σάλπιγγά σου σήμανε, κ' ανάγνωσέ το τούτο. ΑΞΙΩΜ. Σαλπίσατε! Ο Εδμόνδος είναι έτοιμος να τον αντικρύση». ΕΔΜ. Σάλπισε! ΚΗΡΥΞ Και πάλιν! ΚΗΡΥΞ Και πάλιν! Ερώτησέ τον τι ζητεί; 'ς της σάλπιγγος τον ήχον τι έρχεται;

Η κυρία Πηνελόπη, πολύ ολιγώτερον συγκεκινημένη, ήνοιγε τα χείλη προς συζήτησιν των φιλανθρώπων διαθέσεων του συζύγου της, ότε από της αυλής της οικίας εκρήγνυται αίφνης παράφωνος αρμονία προχείρου οργανικής μουσικής, αποτελουμένης εξ ενός κλαρινέτου, μιας κιθάρας και μιας σάλπιγγος, και μελπούσης άρρυθμόν τινα και προκατακλυσμιαίαν πόλκαν, εις πανηγυρισμόν της μεγάλης ημέρας.

Η μαγείρισσα εξήλθεν εις την οδόν και παρέλαβε το σιτηρέσιον της οικίας. Ο σαλπιστής παρήλθε, και η παράφωνος ηχώ της σάλπιγγός του ακούεται περαιτέρω αναστατούσα την γειτονίαν. Και όμως υπάρχει που άρθρον του ποινικού Νόμου, τιμωρούν την διατάραξιν της οικιακής ειρήνης των πολιτών.

Μας φαίνεται εκείνος, ως ο πύρινος νόμος, του οποίου η παράδοσις περικυκλούται δι' αστραπών και βροντών, και διά της φωνής της σάλπιγγος ηχούσης μακρόν και γεγωνοτέρας επί μάλλον γινομένης. Ούτος μας φαίνεται ως ν' αναβλύζη εν θειοτάτη μουσική εν μέσω της γαλήνης και της ηρεμίας της χαραυγής.

Δεν κατηγορούμεν τον Δραγούμην διότι ηγνόει τον Μαρτελάον, τον κατηγορούμεν μόνον διότι δεν έπρεπε να αναφέρη περιφρονητικώς πρόσωπον χωρίς να έχη γνώσιν αυτού. Εν Ζακύνθω, κατά Ιανουάριον του 1881. ΟΘΕΝ είσθε των Ελλήνων Παλαιά ανδρειωμένα Κόκκαλα εσκορπισμένα Λάβετε τώρα πνοήν· Σταις φωναίς της σάλπιγγός μου Οχ το μνήμα ανασταθήτε Και το Γένος σας να ιδήτε Εις την πρώτην του τιμήν.

Προς το υπερήφανον τούτο άτι ένα μόνον ίππον γνωρίζομεν δυνάμενον να συγκριθή, τον της Γραφής, όστις ακούων κακείνος τον πόλεμον, « γαυριά, εκπορεύεται εις πεδίον και σάλπιγγος ηχούσης ερεί· Εύγε! »

Εν τούτοις είναι υποτελής της ιδέας αυτής, η οποία με τας περιφράσεις και τας παρενθέσεις, γεννά την προστριβήν αυτήν. Είμεθα λοιπόν προ ενός έργου που πρέπει να εκτελεσθή εις βραχύτατον διάστημα. Δεν αγνοούμεν ότι μία επιβράδυνσις θα είναι ολεθρία. Είναι η κυρία κρίσις της υπάρξεώς μας: ως μία φωνή σάλπιγγος, μας συνιστά την άμεσον ενέργειαν και δράσιν.

Από τους λευκούς βράχους ο αντίλαλος πάραυτα εκτιναχθείς, ως κρότος τηλεβόλου, προσέκρουσε κάτω, προς τας προκυμαίας και τας οικίας της παραλίας και επανελήφθη, κάτω βαθειά, ως διά βραχνής σάλπιγγος δαίμονος, εν τη σιωπή της νυκτός: — Μόλα μπουρίνα, τίρα μόλα!