United States or Taiwan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Διότι αυτά εις άλλους μεν συμβαίνουν εκ φύσεως, εις άλλους δε από συνήθειαν, λόγου χάριν εις όσους εξευτελίζονται από την παιδικήν των ηλικίαν. Λοιπόν εις όσους μεν αιτία είναι η φύσις, αυτούς κανείς δεν ημπορεί να τους ονομάση ακρατείς, καθώς δεν ημπορεί να ονομάση ακρατείς ούτε τας γυναίκας, διότι αυταί δεν ενεργούν, αλλά είναι παθητικαί. Ομοίως δε και όσοι είναι ως ασθενείς από την συνήθειαν.

Εν τούτοις, αν με βοηθήσης... — Τι να σε βοηθήσω; είπεν αφελώς η Αϊμά. — Αλλά συ, φαίνεται, δεν ενθυμείσαι τίποτε. Αλλ' είνε δυνατόν να μην ενθυμήσαι αληθώς; — Τι θέλεις να ενθυμούμαι; — Την παιδικήν σου ηλικίαν. — Εγώ τω όντι δεν ενθυμούμαι, είπεν η Αϊμά. Το μόνον, οπού... — Λέγε, είπεν η Σιξτίνα, ιδούσα την νέαν διστάζουσαν. — Το μόνον οπού ενθυμούμαι είνε, ότι δεν πρέπει να είμαι παιδί των.

Όλ' αυτά τα διηγούντο οι μάγκες όπως τα είχον ακούσει από τας προμήτοράς των, και μάλιστα το αυγάτιζαν κ' οι ίδιοι με την παιδικήν ψευδομανίαν των. Και τώρ' ακόμη πολλοί τα έβλεπον.

Ίσως λοιπόν καθώς εις όλα τα παιδία, όταν ακούσουν ότι είναι πρόξενοι κάποιας πόλεως, γεννάται από αυτό κάποια εύνοια αμέσως από την παιδικήν ηλικίαν εις έκαστον από ημάς τους προξένους δι' αυτήν την πόλιν, ως να είναι δευτέρα πατρίς μας. Ομοίως λοιπόν τόρα συμβαίνει και εις εμέ.

Και αυτά, όσον διά να λεχθούν με αυτήν την συντομίαν, φαίνονται κάπως λογικά. Βεβαιότατα. Εάν δε αυτά έχουν τοιαύτην δύναμιν, πρέπει να εννοήσωμεν από αυτά και το εξής, ότι δηλαδή πάσα ψυχή ίσως μάλλον από την παιδικήν ηλικίαν συνηθίζει να κατέχεται από τρόμον. Αυτό δε βεβαίως ημπορεί κανείς να το ονομάση εξάσκησιν εις την δειλίαν, και όχι πλέον εις την ανδρείαν. Πώς όχι;

Ενθυμούμην προ πάντων την μικράν Δέσποιναν, και τον τελευταίον περίπατόν μας, και τα πικρά προαισθήματα και τα ήσυχα δάκρυά της, ενόμιζα δε ότι ακούω εισέτι την γλυκείαν παιδικήν φωνήν της: Θα σκοτώσουν τον πατέρα μου, θα τον σκοτώσουν !

Διότι άλλο από αυτό δεν υπάρχει ούτε ημπορεί να υπάρξη ανώτερον, ούτε καλλίτερον, ούτε τεχνικώτερον διά την σωτηρίαν και νίκην εν καιρώ πολέμου. Εις τούτο δε πρέπει και εν καιρώ ειρήνης να γυμνάζεται ο καθείς από την παιδικήν του ηλικίαν, δηλαδή να εξουσιάζη άλλους και να εξουσιάζεται από άλλους.

Φαίνεται ότι εκ νεαράς ηλικίας εις όλην του την ζωήν έκαμνε εκστρατείας, και παρέδωκε τους υιούς του εις τας γυναίκας του, διά να τους ανατρέφουν, εκείναι δε τους ανέτρεφαν ως να ήσαν πλέον ευτυχείς αμέσως από την παιδικήν των ηλικίαν και αξιομακάριστοι και να μη στερούνται τίποτε από αυτά.

Βλέπομεν εκ τούτων πως οι μυθολόγοι του χριστιανισμού, αιρετικοί εκ συστήματος, ακολουθούντες τας φυσικάς ροπάς των, τας ήκιστα πνευματικάς περιβάλλουν την παιδικήν ηλικίαν του Χριστού με θάμβος θαυμάτων και μας την παριστάνουν ως παντοδύναμον, τρομακτικήν, υπερφυσικήν.

Φορεί λεβέντικα την εθνικήν μας στολήν, κατάσπαρτον εξ ανθέων ποικιλοχρόων· η ξανθή και σγουρή κόμη του, κατάφορτος εκ γιασεμιών και ανθέων ροδοδάφνης, περιβάλλει την χαριεστάτην παιδικήν κεφαλήν του, της οποίας αι παρειαί είνε απαλαί, ως το κουκούλι και τα χείλη κόκκινα ως το κεράσι.