United States or Côte d'Ivoire ? Vote for the TOP Country of the Week !
Τόρα όμως; Εάν κανείς μονάρχης κυβερνά όχι συμφώνως με τους νόμους και με τα έθιμα, προσποιήται όμως καθώς ο επιστήμων ότι τάχα έξω από τους γραπτούς νόμους πρέπει να εκτελή το καλλίτερον, αυτή δε η μίμησις συνοδεύεται από κάποιον πάθος ή από αμάθειαν, άραγε τότε δεν πρέπει να ονομάζωμεν πάντοτε τύραννον τον τοιούτον; Νέος Σωκράτης. Τι άλλο βεβαίως; Ξένος.
Και εν γένει δε, όταν φωνάζη είτε ψάλλων είτε ομιλών, δεν κρατεί διόλου εις ακινησίαν ολόκληρον το σώμα του. Διά τούτο η μίμησις των λεγομένων εκτελουμένη με σχήματα αποτελεί όλα τα είδη της χορευτικής τέχνης. Άλλος λοιπόν από ημάς κινείται εις όλα αυτά ορθώς, άλλος δε εσφαλμένως.
Νομίζω, όταν κανείς παρομοιάζη με το σώμα του το παράστημά σου, ή με την φωνήν του την φωνήν σου, αυτό ονομάζεται μίμησις, και ανήκει προ πάντων εις την φανταστικήν τέχνην. Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος. Εις αυτό το μέρος λοιπόν ας αποδώσωμεν τον χαρακτηρισμόν μιμητικόν.
Τόρα όμως αφού θέλομεν να εκφράσωμεν με την φωνήν και με την γλώσσαν και με το στόμα, δεν σου φαίνεται ότι τότε μόνον θα είναι έκφρασις το σχηματιζόμενον από αυτά, όταν μιμηθώμεν οποιονδήποτε πράγμα με αυτά; Ερμογένης. Μου φαίνεται ότι είναι ανάγκη. Σωκράτης. Ώστε, καθώς φαίνεται, το όνομα είναι διά της φωνής μίμησις εκείνου του πράγματος το οποίον απομιμείται.
Επομένως, εάν μεν το έκαμναν αυτό, ενώ οι ίδιοι είναι ανεπιστήμονες, θα εδοκίμαζαν να μιμηθούν το αληθινόν, αλλά θα το εμιμούντο κακώς όλως διόλου, εάν όμως είναι έντεχνοι, τότε πλέον αυτό δεν είναι μίμησις αλλά το ίδιον εκείνο το αληθινώτατον. Δεν είναι έτσι; Νέος Σωκράτης. Πολύ ορθά. Ξένος.
Και όμως τούτο τουλάχιστον έκαστος θα το παραδεχθή διά την μουσικήν, ότι δηλαδή όλα τα έργα του περιστρεφόμενα εις αυτήν είναι μίμησις και απεικόνισις. Και τούτο μήπως τάχα δεν θα το ομολογήσουν μαζί όλοι ανεξαιρέτως οι ποιηταί και ακροαταί και ηθοποιοί; Πολύ μάλιστα. Λοιπόν, καθώς φαίνεται, πρέπει να γνωρίζη τι είναι το καθέν από τα ποιήματα όστις θέλει να μη σφάλλη εις αυτά.
Μήπως άραγε ολίγον ακόμη πρέπει να μεταχειρισθώμεν μύθον , εάν πρόκειται να εξηγήσωμεν αρμονικώς το ζήτημά μας τούτο; Βεβαιότατα. Λοιπόν αυτό πρέπει να γίνη. Δηλαδή από τας πόλεις, των οποίων προηγουμένως εξετάσαμεν τους συνοικισμούς, πολύ αρχαιοτέρα φημίζεται ότι υπήρξε μία εξουσία και συνοικισμός επί Κρόνου πολύ ευτυχής, της οποίας μίμησις είναι όποια διοικείται σήμερον καλλίτερον.
Τα εξής: υπάρχει παλαιός μύθος, φίλε νομοθέτα, τον οποίον και ημείς οι ίδιοι πάντοτε τον λέγομεν, και όλοι οι άλλοι τον παραδέχονται, ότι δηλαδή ο ποιητής, όταν κάθηται εις τον τρίποδα της Μούσης, τότε δεν είναι 'ςτα λογικά του, αλλά ωσάν καμμία βρύσις η έμπνευσίς του εξέρχεται προχείρως, και επειδή η τέχνη είναι μίμησις και επειδή παρουσιάζει ανθρώπους με αντιθέτους διαθέσεις μεταξύ των, αναγκάζεται να λέγη πολλάκις αντιφατικά προς τον εαυτόν του, και δεν γνωρίζει ούτε αν αυτά είναι αληθή από τα λεγόμενά του ούτε αν τα άλλα.
Αλλά πώς πρέπει να τα διακρίνωμεν, όχι άραγε καθώς αρχίζει την μίμησιν ο μιμούμενος; Επομένως αφού η μίμησις της ουσίας γίνεται με συλλαβάς και με γράμματα, δεν είναι ορθότερον πρώτον να διακρίνωμεν τα στοιχεία; Καθώς οι καταγινόμενοι εις τους ρυθμούς πρώτον διέκριναν τας δυνάμεις των στοιχείων, έπειτα δε των συλλαβών και τότε πλέον έρχονται να εξετάσουν τους ρυθμούς, όχι όμως προηγουμένως;
Η μίμησίς του εις την γενικήν της γραμμήν είναι μίμησις ελευθέρα, μίμησις «διά μέσου μιας ιδιοσυγκρασίας». Έτσι η «Πάπισσα», ενώ έχει πολλάς εξωτερικάς αναλογίας με τον «Δον Ζουάν» του Βύρωνος, είναι βιβλίον ικανώς διάφορον. Η εκδοτική επιτυχία της «Παπίσσης» υπήρξε μεγάλη. Η πρώτη δίτομος έκδοσις της, και η δευτέρα, και η τρίτη, και η τετάρτη και η πέμπτη, εκδόσεις κλεψίτυποι, εξηντλήθησαν.
Λέξη Της Ημέρας