United States or South Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΟΣΒ. Επιάσθηκ' η φωνή μου, αυθέντα μου. ΚΕΝΤ Βέβαια! Εκουράσθηκε από την μεγάλη του παλληκαριά! Άκαρδον κτήνος! Η φύσις σε αποκηρύττει. Ράπτης ήτον οπού σ' έκαμε. ΚΟΡΝ. Τι αλλόκοτος άνθρωπος είσαι συ! Διατί τον έκαμε ράπτης; ΚΕΝΤ Ράπτης τον έκαμε. Αν τον έκαμνε ζωγράφος ή πετροπελεκητής, και εις δύο ώραις μέσα να τον έκαμναν, δεν θα ήτο τόσον κακοκαμωμένος. ΚΟΡΝ. Λέγε μου, διατί εμαλλώσατε;

Οι δε Αθηναίοι, νομίζοντες ότι οι εχθροί ωπισθοχώρησαν προς την πόλιν των ως ηττηθέντες, εξήλθον ησύχως εκ των πλοίων και μεταξύ άλλων ενασχολήσεων ήρχισαν να ετοιμάζουν το γεύμα των με την ιδέαν ότι κατά την ημέραν εκείνην δεν θα έκαμναν άλλην ναυμαχίαν.

Έπειτα τους ηρώτησα τι έκαμναν εκεί και μου απεκρίθησαν ότι αυτοί ήσαν Σεήζηδες του βασιλέως εκείνου του νησιού και διά προσταγής του βασιλέως ήρχοντο μίαν φοράν τον χρόνον εις τέτοιον καιρόν με τες φοράδες του βασιλέως και τες έδεναν εκεί από μίαν, ως είδα και εκρύβοντο, και έβγαινε από την θάλασσαν ένα θαλάσσιον άλογον και πηδούσε την φοράδαν και εγγαστρώνετο.

Θεαίτητος. Είμαι συμφωνότατος. Ξένος. Και πάλιν διά τους νόμους και διά τα πολιτικά άραγε δεν επαγγέλλονται ότι και εις αυτά θα τους κάμουν ικανούς να τα διαφιλονικούν; Θεαίτητος. Βεβαίως, διότι χωρίς να τα πολυλογούμεν, κανείς δεν θα συνεζήτει με αυτούς, αν δεν έκαμναν τοιαύτην δήλωσιν. Ξένος.

Τον καιρόν εκείνον οι νέοι πάσης τάξεως είξευραν τι θα πη «έρωτας». Έκαμναν πατινάδες συχνά, τας νύκτας, και μάλιστα όταν εξημέρωνεν εορτή, εις τας ωραίας του τόπου. Ο Γιάννης ο Καβούλης και ο Νίκος ο Μπελκαρής, ο πουργοτζής, περί ου ο λόγος, υπήρξαν ποτε αντερασταί.

Επομένως, εάν μεν το έκαμναν αυτό, ενώ οι ίδιοι είναι ανεπιστήμονες, θα εδοκίμαζαν να μιμηθούν το αληθινόν, αλλά θα το εμιμούντο κακώς όλως διόλου, εάν όμως είναι έντεχνοι, τότε πλέον αυτό δεν είναι μίμησις αλλά το ίδιον εκείνο το αληθινώτατον. Δεν είναι έτσι; Νέος Σωκράτης. Πολύ ορθά. Ξένος.

Άταχτοι καθώς είπαμε κι αγύμναστοι αυτοί, αντρειωμένοι όμως και παλικαράδες, που ανεκατέβοντάς τους με τέχνη οι δικοί μας τους έκαμναν πολύ χρήσιμους. Λογαριάζουν πως ο στρατός του Ιουστινιανού ανέβαινε ως 150 χιλιάδες περίπου. Είπαν και πιώτερους μα δεν είναι βέβαιο.

Αλλά το νόσημα έφερε και το πνεύμα αυτών εις μίαν κωμικήν κατάστασιν. Όλοι δηλαδή έκαμναν θεατρικάς κινήσεις και μεγαλοφώνως απήγγελλον ιαμβικούς στίχους, μάλιστα δε μέρη από την Ανδρομέδαν του Ευριπίδου και ιδίως την επιφώνησιν του Περσέως: συ δ' ω θεών τύραννε κανθρώπων Έρως, και ήτο η πόλις γεμάτη εκ των ωχρών τούτων και εξησθενημένων υπό του εφθημέρου πυρετού τραγωδών.

Αλλ' ενώ έκαμναν τας διαπραγματεύσεις ταύτας παρετήρησαν ότι οι Θηβαίοι δεν ήσαν πολλοί και εσκέφθησαν ότι επιτιθέμενοι κατ' αυτών ευκόλως ήθελον τους νικήσει· διότι το πλήθος των Πλαταιέων δεν ήθελε να αποσπασθή από τους Αθηναίους.

Τα μεν ονόματα τούτων λοιπόν ηυχαριστούντο να τα δίδουν εις τα τέκνα των, δεν ήξευραν όμως τας αρετάς και τους νόμους των προγενεστέρων των, εκτός μόνον από μερικά πράγματα σκοτεινά τα οποία εξ ακοής ήξευραν διά καθένα από αυτούς· επειδή δε εις διάστημα πολλών γενεών και αυτοί και τα παιδιά των ευρίσκοντο εις έλλειψιν των χρειωδών, είχαν δε τον νουν των εις εκείνα όπου τους έλειπαν και δι' αυτά μόνον έκαμναν ομιλίας, διά τούτο δεν τους έμελε δι' εκείνα, τα οποία συνέβησαν εις τα προηγούμενα και εις τα παλαιά χρόνια.