United States or Spain ? Vote for the TOP Country of the Week !


Να τον κάνωμε να σκάση. Ο Φλεβάρης ηυχαριστείτο. — Α! για λέγε· είπεν ανυπομόνως. — Σήμερα τελειόν' η διορία μου και αύριο έρχετ' εκείνος· να μου δανείσης δυο ημέρες να τον δυσκολέψουμε. Ο Φλεβάρης έκυψε την κεφαλήν. Οι μήνες αγαπούν τας ημέρας των, ως ο φιλάργυρος τα χρήματά του.

Ποιος ξεύρει πόσα τέτοια γράμματα θα έχη ως τώρα γραμμένα ο άνδρας της. — Αι, και θα του δανείσης τώρα συ; — Να ιδούμεν. Αν έχη ασφάλειαν . . . — Αφού σου γράφει ότι δεν έχει άλλην από την υπογραφήν του. — Αυτό είνε ένας λόγος. Όλοι εις την αρχήν έτσι λέγουν. Κάτι θα του βρίσκεται. Την στιγμήν εκείνην κρούεται η θύρα, και μετ' ολίγον εισέρχεται ο υπηρέτης λέγων·Αυθέντη, ένας κύριος σας ζητεί.

Οι λοιποί μήνες ανεκάγχασαν και ήρχισαν να τον ειρωνεύωνται: — Τόρα έκαμες την τύχη σου· είπεν ο Αλωνάρης γελών· το κούνησες, το κούνησες μα 'πίτυχεςτα καλά. — Αχ! μας την έφτιασες· μας ρούφηξες το περισσότερο κρασί! — Πού μυαλό 'σαν το 'δικό σου να το συλλογιστή· τόρα να μας δανείσης κ' εμάς κάμποσο. — Μυαλό ή κρασί; διέκοψεν ο Μάιος. — Θα σε χαλάσουν τα κατακαθίδια, γέρω μου.

Κυρά Παναγήνα, πάρε αυτό το ταψί αμανάτι, να με δανείσης τέσσερα σβάντζικα· θέλω να πάω τον άνδρα μου, που τον έχω άρρωστο, στη χάρι της, στην Καισαριανή, και λεφτά δεν έχω. — Να, πάρε δύο σβάντζικα, είπεν η Παναγήνα, αυτά μου βρίσκονται. Άφσε το ταψί σου εδώ, και σαν ευκολυθής, φέρε τα δυο σβάντζικα να το πάρης.