United States or Paraguay ? Vote for the TOP Country of the Week !


Άραγε εννοείς τον ασθενή Σωκράτη να τον συγκρίνωμεν με τον υγιή, δηλαδή ολόκληρον το δεύτερον να το συγκρίνωμεν προς ολόκληρον το πρώτον; Σωκράτης. Καλά με επρόλαβες, αυτό ακριβώς εννοώ. Θεαίτητος. Τότε βεβαίως είναι ανόμοιον. Σωκράτης. Επομένως δεν είναι και άλλο πράγμα, αφού είναι ανόμοιον; Θεαίτητος. Είναι κατ' ανάγκην. Σωκράτης.

Επομένως, όταν συμβή κανέν πράγμα να γίνεται όμοιον ή ανόμοιον προς άλλο είτε και προς τον εαυτόν του, εφ' όσον μεν γίνεται όμοιον δεν θα το χαρακτηρίσωμεν ως το ίδιον, εφ' όσον δε γίνεται ανόμοιον ως διάφορον; Θεαίτητος. Είναι ανάγκη. Σωκράτης. Αλλά προηγουμένως δεν ελέγαμεν ότι πολλά και άπειρα είναι τα ενεργητικά και πάλιν πολλά και άπειρα επίσης τα παθητικά; Θεαίτητος. Μάλιστα. Σωκράτης.

Πολύ ορθά, έτσι εμείναμεν σύμφωνοι εις αυτά προηγουμένως. Σωκράτης. Όταν όμως με συναντήση ασθενή, δεν είναι αληθές πρώτον μεν ότι δεν με εύρε τον ίδιον, διότι με συνήντησε ανόμοιον; Θεαίτητος. Μάλιστα. Σωκράτης.

Τούτο τουλάχιστον, είπεν ο Σωκράτης, μας εφάνη ότι δύναται να γείνη, αφού δηλαδή αισθανθώμεν κανέν πράγμα, ή διότι το είδομεν, ή διότι το ηκούσαμεν, ή διότι άλλως πως το ησθάνθημεν, να σχηματίσωμεν έπειτα από αυτό την ιδέαν άλλου πράγματος, το οποίον είχομεν λησμονήσει, με το οποίον τούτο ήτο μεν ανόμοιον, επλησίαζεν όμως, ή με το οποίον ήτο όμοιον· ώστε, καθώς λέγω, έν από τα δύο, ή εγεννήθημεν γνωρίζοντες αυτά και τα ηξεύρομεν καθ' όλην μας την ζωήν, ή ύστερα, εκείνοι, τους οποίους λέγομεν ότι τα μανθάνουν, αυτοί τίποτε άλλο δεν κάμνουν παρά τα ξαναενθυμούνται· και, η μάθησις ημπορεί να είναι απλή ξαναενθύμησις.

Θ' αρχίσω δε από την ιατρικήν, διά να τιμήσωμεν και την τέχνην. Λοιπόν τον διπλούν τούτον Έρωτα περιέχει αυτή η φύσις των σωμάτων διότι ομολογουμένως άλλο πράγμα το υγιές μέρος του σώματος και άλλο το νοσούν, εντελώς δε ανόμοια τα δύο αυτά, και το ανόμοιον επιθυμεί και αγαπά τα ανόμοια. Άλλος λοιπόν ο εις το υγιεινόν και άλλος ο εις το νοσώδες υπάρχων έρως.

Διά μέσου όμως του ανομοίου από εκείνο το οποίον σκέπτομαι όταν ομιλώ, αφού βεβαίως το λάβδα είναι ανόμοιον προς την σκληρότητα καθώς το ομολόγησες.

Άλλως όμως το να αποδεικνύη την ταυτότητα με κάποιον τρόπον ως ετερότητα, και την ετερότητα ως ταυτότητα, και το μέγα ως μικρόν, και το όμοιον ως ανόμοιον, και αλαζονικώς να παρουσιάζη πάντοτε τα αντίθετα εις τας συζητήσεις, αυτό δεν είναι αληθινός έλεγχος, και εξ άλλου προδίδεται ως νεοφερμένος από εκείνους, οι οποίοι πρώτην φοράν γνωρίζουν τα πράγματα χειροπιαστά. Θεαίτητος. Είμαι συμφωνότατος.

Επειδή δε οι θεοί ενόμιζον, ότι το έμπροσθεν μέρος είναι περισσότερον άξιον τιμής και εξουσίας παρά το όπισθεν, κατά την διεύθυνσιν ταύτην μας έδοσαν τον συνηθέστερον τρόπον του βαδίζειν. Έπρεπε δε ο άνθρωπος να έχη το έμπροσθεν του σώμα- τος ανόμοιον με το όπισθεν.

Είχε και μίαν γλυκείαν ανάμνησιν. Εις τα μικρά, τα σχολικά του έτη, είχε συνδεθή με φιλίαν στενήν μ' ένα του συμμαθητήν, μικρότερον την ηλικίαν, πολύ δε ανόμοιόν του τον χαρακτήρα. Ο Ισίδωρος ήτο ελαφρόνους, ακατάστατος, άτακτος, σκανδαλοποιός, καθ' όλην την έκτασιν mauvais sujet. Ήτο όμως ζωηρότατος, εύθυμος, γλυκύς. Και τον Ισίδωρον αυτόν ηγάπησε πολύ ο Κλέων.

Διά τούτο κατά τινα μεν τρόπον το όμοιον πάσχει υπό του ομοίου, κατ' άλλον δε υπό του ανομοίου, καθώς είπομεν ανωτέρω• διότι πάσχει μεν το ανόμοιον, αφού όμως έχει πάθη, τότε πλέον είναι όμοιον. . Πρέπει δε και περί δυνάμεως και εντελέχειας να κάμωμεν διακρίσεις• διότι έως τώρα ομιλούμεν περί αυτών κατά τρόπον γενικόν.