Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Doch vooral in verband met de beschouwingen over "vorm en inhoud", die vooraf zijn gegaan, is deze veroordeeling van het vertalingsrecht opmerkelijk. Immers het uitsluitend vertalingsrecht is eene bescherming van den inhoud en niet van den vorm, en zou dus door Mr.
Het werd daarom als vanzelf sprekend beschouwd, dat op de Conferentie van Parijs de kwestie van het vertalingsrecht niet onbesproken zou blijven.
Als gevolg hiervan werd in het tractaat eene uitdrukkelijke bepaling ten aanzien van het voorbehoud van het vertalingsrecht, die in tractaten, welke Frankrijk met andere landen had gesloten, wél voorkomt, niet opgenomen . Men mag het er dus voor houden, dat het tractaat het vertalen geheel vrijlaat en daarmede is tevens gezegd, dat de bescherming, welke het verleent, in de practijk weinig beteekent.
Op de Conferentie van 1884 kwam de kwestie het eerst ter sprake bij de behandeling van de door de Duitsche delegatie opgestelde vraagpunten. Een dezer vragen luidde: "Moet de duur van het uitsluitend vertalingsrecht gelijk zijn aan die van het auteursrecht op het oorspronkelijke werk? Zoo neen, moet dan die duur niet voor het geheele Verbond eenvormig worden vastgesteld?"
Toch zou men zich hierin vergissen. Indien ons land op het punt van het vertalingsrecht zich houdt aan de oude regeling van de Conventie 1886, dan zal het gevolg zijn, dat een uit Nederland herkomstig werk in alle andere Verbondslanden slechts tien jaar tegen vertalingen is beschermd, terwijl een werk, afkomstig uit een land dat de Conventie 1908 onvoorwaardelijk heeft aanvaard, zoolang het auteursrecht duurt tegen vertalingen beschermd is.
De vertaler en de oorspronkelijke schrijver hebben, ieder op hun terrein en onafhankelijk van elkander, evenveel aanspraak op bescherming, en er bestaat geen reden om aan den eerste zijn recht te onthouden omdat hij bij de uitoefening daarvan met het recht van den laatste in botsing zou kunnen komen. III Het uitsluitend vertalingsrecht
Op het groote practische gewicht van het vraagstuk van het uitsluitend vertalingsrecht in de internationale betrekkingen behoeft niet meer gewezen te worden. Bij de voorbereiding der Berner Conventie was men hiervan ook doordrongen.
De Seine-Rechtbank veroordeelde voorts 18 Febr. 1902 tot betaling van vijfhonderd francs schadevergoeding iemand die een tijdschriftartikel, dat zonder voorbehoud van auteursrecht was verschenen en derhalve nagedrukt mocht worden, zoodanig gewijzigd had overgenomen, dat de denkbeelden van den oorspronkelijken auteur daarin onjuist en onvolledig waren weergegeven . Vier jaar later werd door hetzelfde college aan iemand, die het uitsluitend vertalingsrecht van een Engelsch werk in Frankrijk had verkregen, duizend francs schadevergoeding opgelegd omdat hij bij de uitgave der Fransche vertaling zonder toestemming des auteurs een nieuw hoofdstuk van eigen maaksel aan het werk had toegevoegd .
In de memorie van toelichting werd dit verdedigd met een beroep op eene analoge bepaling in de W. A. R. ten aanzien van het recht van de vertalers op hunne vertaling: "de duur van dit recht is echter hier op tien jaren en dus veel langer dan dat van den vertaler op zijne vertaling gesteld ... enz." . Duidelijk blijkt hieruit, dat men het recht van den vertaler verwarde met het uitsluitend vertalingsrecht; immers alleen dit laatste wordt door de W. A. R. aan den korten termijn van vijf jaar gebonden.
Op de Conferentie van Berlijn stelde de Duitsche Regeering voor het te laten vervallen. Als motief hiervoor werd opgegeven, dat het geval, waarop de bepaling betrekking heeft, zich niet meer zou kunnen voordoen, wanneer wat deze Regeering eveneens voorstelde het uitsluitend vertalingsrecht met het reproductierecht in duur zou zijn gelijkgesteld.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek