Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
Maar Prometheus Zag het, en deed der Hoop legioenen rijzen, Die in 't gevouwen elyseesch gebloemt, Bloesems die nooit verwelken, Amarant, Nepenthe en Moly, sluim'ren, dat hun dunne Regenboog-wieken Doods gedaant' verborgen; En Liefde zond hij dat zij binden zou De uiteengescheurde ranken van dien wijnstok Die 's levens wijn doet rijpen: 't menschenhart; Hij temde 't vuur dat als een roofdier speelde, Vreeslijk doch lieflijk, onder 's menschen frons; En naar zijn wil martelde hij het ijzer En 't goud, de slaven en 't symbool der Macht, Juweelen en vergiften, al 't verfijndste Dat onder bergen en in golven schuilt.
Kom, gaan wij, Aaron, onder 't loofdak zitten, En luist'ren wij, terwijl de bauwende echo 't Welluidend horenschallen schril bespot, En, daar een dubb'le jacht vernomen wordt, De honden fopt en tergt, naar 't luid geblaf, Om na een strijd, zooals vermoed wordt, dat De vorst, die zwierf, en Dido eens genoten, Toen heilaanbrengend hen een storm verraste En met een grot, die zwijgen kon, omsloot, Dan, door elkanders armen dicht omstrengeld, Na 't spel der minne een gouden slaap te doen, Waarbij het hondgeblaf, het hoorngeschal, 't Zoet vogellied de wiegezang ons zijn Der voedster, die haar liev'ling in doet sluim'ren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek