luistrende

Bijgewerkt: 30 april 2025

Bij tijden, als straatgerucht ganschlijk verstoven en 't stemgeroes in de kamers heenschrielde, brutaalde het hooge geluid van 't manke joggie, als schettring in leeg-holle kamer, hel-schel wegklikkend langs luistrende wanden. Jan kudderde modder, sprak daar tusschen door: "... Mot jij niks voor je vader doen an die sweere op je kop?" "'t Sijne geen sweere", zei Meijer: "'t is brand."

Herman Heijermans - Diamantstad

Wanneer in ademloozen schemerschijn De vleêrmuis zwijgend wiekt in lage kringen, En de aarde staart naar de eerste tintelingen Der zilvren spangen van het nachtgordijn; Als dan door ’t loof de luistrende jasmijn De luwtjes geur’ge wiegeliedren zingen, En sluimer daalt op breede duivezwingen... Dan is het zalig, om alleen te zijn.

Jacques Fabrice Herman Perk - Gedichten