in-klinken

Bijgewerkt: 13 juni 2025

Mijn vriend, zei Vere, ik denk nu daaraan, dat ge mij eens op een droeven dag een gouden hartje ten geschenke boodt.... en dan, op een blijderen dag, een gouden anker.... Hare stem was ernstiger en vaster. Ze sprak rustig. En het hartje, en het ankertje.... och! ze liggen daar ievers.... Geen droefheid kon ooit dieper in-klinken, dan het effen geluid van deze droeve stem. De dag was licht rondom.

Herman Teirlinck - Het ivoren aapje : Een roman van Brusselsch leven