Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
De toon was minder liefelyk, dat's waar, dan Amalia's: Waar is... warre, warre, wou... Wouter die me redden zou? Maar de beteekenis was dezelfde. Geen houtzaagmolen kon duidelyker kraken: "je bent iets... toon het!" O, 't prachtig evangelie van den hoogmoed! D
Waar is warre, warre, wou... Wouter die me redden zou? Dit maakt hem verdrietig, en hy kon zich niet weerhouden 'n steen te werpen naar den eend die door z'n gulzigheid oorzaak was van Amalia's twyfel aan z'n riddereer. De eend koos de beste party, en vertrok, na Wouter te hebben uitgescholden zoo goed hy kon.
Carl-August was toen ongeveer achttien jaar oud en stond op het punt de regeering van zijn landje tot dan toe onder regentschap van zijn moeder Amalia gevoerd persoonlijk te aanvaarden. Hij was opgevoed en dit is teekenend voor Amalia's hooggeprezen ideeën! door den goedig-boven-aardschen schrijver van "De gouden Vorstenspiegel", den poëet Wieland.
Nu Wouter-zelf: hy naderde Amalia's kroos, en juist toen-i hoopte haar te redden uit haar gevangenschap, of die te deelen zoo 't behoort, werd-i opgeslokt door 'n eend. Die daaraan zeer verkeerd deed. Want het was Wouter's laatste strootje, en in 't geklapper van den molen hoorde hy duidelyk Amalia's verwytend geklaag: Warre, warre, warre, wou.
Dit maakte hem verdrietig, en hij kon zich niet weerhouden een steen te werpen naar de eend die door z'n gulzigheid oorzaak was van Amalia's twijfel aan zijn riddereer. Maar de molens schenen zich niet te storen aan de gebeurtenissen van den middag en klapperden dapper voort.
De kuische Amalia had geen beter lot, en raakte verward in 't kroos. Die daaraan zeer verkeerd deed. Want het was Wouter's laatste strootje, en in 't geklapper van den molen hoorde hij duidelijk Amalia's verwijtend geklaag: Warre, warre, warre, wou, Waar is warre, warre, wou.... Wouter die me redden zou?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek