United States or Andorra ? Vote for the TOP Country of the Week !


Α α, δμωαί γυναίκες, αίδε Γοργόνων δίκην φαιοχίτωνες και πεπλεκτανημέναι πυκνοίς δράκουσιν! ουκ έτ' αν μείναιμ' εγώ. — Τίνες σε δόξαι, φίλτατ' ανθρώπων πατρί, στροβούσιν;... — Ουκ εισί δόξαι τώνδε πημάτων εμοί· σαφώς γαρ αίδε μητρός έγκοτοι κύνες... Άναξ Άπολλον, αίδε πληθύουσι δη, καξ ομμάτων στάζουσιν αίμα δυσφιλές... υμείς μεν ουχ οράτε τας δ', εγώορώ. ελαύνομαι δε, και ουκ έτ' αν μείναιμ' εγώ.

Καθίζει ο Άρειος και γράφει το «Πιστεύω» της Νίκαιας απαράλλαχτο σ' όλα, μόνο που αφήκε όξω το «ομοούσιος τω Πατρί». Πολύ πιθανό να μην την πρόσεξε ο Κωσταντίνος αυτή την παραδρομή· μα και να την παρατηρούσε, δεν είταν άνθρωπος να καταλάβη πόσους πολέμους έκρυβε μέσα του τέτοιο λάθος, και θάκλειε τα μάτια του θαρρώντας πως γλήγορα θα ξεχαστή τέτοιο μικρό πράμα.

Αλλ' όμως παρά τούτο εξέφερε προς αυτήν την ισχυράν και αξιομνημόνευτον πρόρρησιν ότι έρχεται ώρα ότε οι αληθινοί προσκυνηταί, ούτε εν τω όρει τούτω ούτε εν Ιερουσαλήμ, αλλ' εν παντί τόπω προσκυνήσουσι τω Πατρί εν πνεύματι και αληθεία.