United States or Honduras ? Vote for the TOP Country of the Week !


Σαν απέθανε ο Ζήνωνας, εκεί που περίμενε ίσως ο κόσμος το Λογγίνο διάδοχο, ξεφύτρωσε άλλος γαμπρός για το θρόνο στη μέση. Κ' είτανε σταλήθεια γαμπρός ο Δυρραχιώτης ο Φλάβιος Αναστάσιος, ο ωραίος Σιλεντιάριος, ο «Δίκορος», καθώς τον παρονομάζανε, με το να είταν τόνα του μαύρο μάτι και τάλλο του γαλανό. Τον ερωτεύουνταν η βασίλισσα η Αριάδνη τον Αναστάσιο χρόνους και χρόνους.

Κατά τα τέλη της βασιλείας του Ζήνωνα βγαίνει στη σκηνή ο αδερφός του ο Λογγίνος και παίρνει κάμποσο δρόμο σε δύναμη και σ' αξιώματα. Φαινότανε λοιπόν πως αυτός θα τονέ διαδεχτή. Ο Ζήνωνας ως τόσο πηγαίνει και ρωτάει ένα μάγο ποιος θα είναι ο διάδοχος του, κι ο μάγος του απαντάει πως ένας Σιλεντιάριος. Υποψιάζεται αμέσως ο Βασιλέας τον πατρίκιο τον Πελάγιο και τονέ θανατώνει.

Η θρησκευτική του χρωματιά κι αυτουνού ανεκατεμένη. Ποίηση δε μας έβγαλε αυτός ο αιώνας. Έγραψε, καθώς είπαμε, μερικούς στίχους ο Αγαθίας, κ' είναι αλήθεια πως τους παινούνε. Πιώτερο όμως απ' όλους φαίνεται πως τους παίνεσε ο ίδιος του. Ο Παύλος Σιλεντιάριος έψαλε την Άγια Σοφιά και τα εγκαίνια της. Οι πρώτοι ογδόντα στίχοι είναι εγκώμιο του Ιουστινιανού· στιχουργημένες υπερβολές και τίποτις άλλο.