United States or Central African Republic ? Vote for the TOP Country of the Week !
Το ν' αποκρύπτης ελάττωμά σου είνε το μέγιστον των ελαττωμάτων σου· το ν' αποκρύπτης δε προτέρημά σου είνε το ελάχιστον των προτερημάτων σου. Είνε τόσον γλυκύ το παρελθόν, και τόσον συμφυές καθίσταται με την ατομικήν σου ιστορίαν, ώστε θ' αντήλλασσες πολλάκις ευχαρίστως και μίαν αβεβαίαν πορφύραν του μέλλοντος, αντί ενός ράκους του παρελθόντος.
Περιττόν να σου είπω ότι εκ των στρατηγών εκείνοι ευλόγως εθεωρήθησαν ως οι άριστοι, οι οποίοι όχι μόνον ήσαν καλοί εις το να παρατάσσουν τα στρατεύματα και να συμβουλεύουν, αλλά και να πολεμούν επί κεφαλής των στρατευμάτων αυτών και να επιδεικνύουν ατομικήν ανδρείαν.
Η κατηγορία αύτη ήτο κάπως αληθής και δεν ήτο καθαρά συκοφαντία· οι τετρακόσιοι ήθελαν προ πάντων ολιγαρχούμενοι να άρχουν και των συμμάχων, και, εάν τούτο δεν ήτο δυνατόν, να διατηρήσουν την ανεξαρτησίαν φυλάττοντες τα πλοία και τα τείχη, τέλος δε εν αποτυχία και τούτου να μη πέσουν αυτοί πρώτοι θύματα του λαού, αναλαμβάνοντος τα δικαιώματά του, αλλά μάλλον να εισαγάγουν τους εχθρούς, να παραδώσουν εις αυτούς τα τείχη και τα πλοία, να συνθηκολογήσουν μετ' αυτών και να σώσουν όσον μέρος ηδύναντο εκ της εξουσίας των, εν τη πόλει διατηρούντες την ατομικήν των ασφάλειαν.
Δηλαδή εις εκείνον η κοινή ονομασία δεν είχε καμμίαν διαφοράν από την ατομικήν, και όμως ήτο διαφορετική. ― Απόδειξις δε τούτου είναι ότι η μεν ακράτεια κατακρίνεται όχι μόνον ως σφάλμα αλλά και ως κάποια κακία ή απολύτως ή ως προς έν μέρος, από αυτούς όμως κανείς δεν κατακρίνεται.
Ενώ ο Αμλέτος παρουσιάζεται ως φύσις υπέροχος, πολύ ανωτέρα και μάλιστα εις αντίθεσιν της εποχής του, οποίαν την παρέστησεν ο ποιητής, τα λοιπά πρόσωπα, οπού χρησιμεύουν και ως ποιητικά όργανα προς την εξωτερικήν δραματικήν κίνησιν, ανήκουν όλα εις την εποχήν εκείνην, είναι όλα πλάσματα αυτής, όθεν και αναγκαίως έχουν ομοίαν πνευματικήν βάσιν, ομοίαν εξ αρχής κοινωνικήν ανατροφήν, με διαφοράς προερχομένας είτε από την ατομικήν ιδιότητα του χαρακτήρος, είτε από τον βαθμόν της φυσικής του καθενός αξίας, είτε από τυχαίαν άλλην μόρφωσιν.
Διά τούτο ο ασαφής και αποσπατώδης και μόνον εκ φήμης θαυμαζόμενος Αριστοτέλης δια πρώτην ίσως φοράν εν Ελλάδι παρουσιάζεται σαφής, αυτοεξηγημένος, συναφής, και προ πάντων ακέραιος και πλήρης δια να εκτιμηθή και θαυμασθή από την ατομικήν πλέον αντίληψιν εκάστου.
Και τόρα πάλιν; Εάν συμφώνως με τα συγγράμματα εξαναγκάζωμεν να χειροτονήται έκαστος από όσους είπαμεν, και να επιστατή εις αυτά τα συγγράμματά μας όστις χειροτονηθή ή κληρωθή εκ τύχης, αυτός όμως αδιαφορών διά τα συγγράμματα ή χάριν κέρδους ή προς ατομικήν του ευχαρίστησιν δοκιμάζη έξω από αυτά να εκτελέση άλλα, ενώ δεν γνωρίζει τίποτε, άραγε από το προηγούμενον κακόν δεν θα είναι πολύ μεγαλίτερον τούτο το κακόν;
Έχει ο μεταφράζων να παλαίση με το γλωσσικόν της ξένης γλώσσης αίσθημα, με τας μεστάς και βαθείας του συγγραφέως εννοίας, με ποικίλας εκ των πραγμάτων δυσκολίας, όπερ απαιτεί άλλας ιδιαιτέρας μελέτας και με την ατομικήν δύναμιν και ικανότητα, διά των οποίων θ' αποτυπώση το κάλλος του πρωτοτύπου εις την ψυχήν του, θα το αισθανθή και θα το αναπαραστήση ως να εξεπήγασεν εκ της ιδίας ψυχής.
Δι' όλα δε αυτά ας ορισθή κοινός νόμος, ο οποίος τους περισσοτέρους από αυτούς θα τους κάμη ολιγώτερον να σφάλλουν με έργα και με λόγους προς τους θεούς, μάλιστα ολιγώτερον ανοήτως, διότι δεν θα επιτρέπεται να εκκλησιάζωνται έξω από τον νόμον. Δηλαδή ας υπάρχη δι' όλους γενικώς ο εξής νόμος. Κανείς να μην έχη προσκυνήματα εις την ατομικήν του κατοικίαν.
Λοιπόν ας δοκιμάσωμεν πάλιν να διχάζωμεν το γένος το οποίον εθέσαμεν εις την αρχήν, και να προχωρούμεν πάντοτε από το δεξιόν μέρος της διχοτομήσεως, παρακολουθούντες την συμμετοχήν του σοφιστού, έως ότου να του αποχωρίσωμεν όλα τα κοινά γνωρίσματα, και να αφήσωμεν την ατομικήν του φύσιν, διά να το αποδείξωμεν πρώτον μεν και κύριον εις τον ίδιον εαυτόν μας, έπειτα όμως και εις όλους όσοι εκ φύσεως είναι πλησιέστατοι εις αυτήν την μέθοδον.
Λέξη Της Ημέρας