United States or Gabon ? Vote for the TOP Country of the Week !


Lors retorne arrieres au pauillon et trait sespee, si la met sur le cheuet du lit de trauers toute nue, si qua pou quelle ne tochoit a vng chief et a lautre. Et quant il a ce fait, il se mist hors du pauillon.

Aber als der Baron, wie zufällig, an den Tisch trat, anscheinend um auch eine Zeitschrift zu suchen, in Wahrheit, um tiefer in das feuchte Glitzern ihrer Augen zu dringen, vielleicht sogar ein Gespräch zu beginnen, wandte sie sich weg, klopfte ihrem Sohn leicht auf die Schulter: »=Viens, Edgar! Au lit!=« und rauschte kühl an ihm vorbei. Ein wenig enttäuscht, sah ihr der Baron nach.

Et saches que le cheualier du lit estoit armes de toutes armes fors seulement de son escu. Et quant il voit Gaheriet en tel maniere venir sur eulx, il lui dist: "Retornes, sire cheualier, ne ne venes plus auant, car de tant seulement questes ceans venus et sans congie, aues vous fait villennie et oultrage trop grant.

Nunu, nicht gleich so obenaus, Er Schwerenöter! Habt mich lange genug warten lassen!“ „Jo, Herre, im Wald lit de Schnee lang un de Weg isch wit! Geh du rus by de Schnee, wenn d' chasch! Un umgebracht het's Warte di au nit!“ Karl Friedrich lacht Thränen des Vergnügens und die Herren platzen auch eine Lachsalve nach der andern heraus.

Jeder andere hätt' es so gut für Selbsttäuschung gehalten als ich; daher wickelte ich mich wieder in mein passives lit de justice und Luftbette ein, darin erwartend, inwiefern ich an Erschrecken erkalten sollte oder nicht. Verfluchte Stunde! Ich möchte wissen, ob es im ganzen gebildeten Europa einen gebildeten

Quant ilz orent oste leurs heaumes et ilz furent auques allegies de leurs armes et ilz sacoudent desus vng lit, ly vngs dune part et lautre dautre, et sendorment tout maintenant, car asses estoient lasses et trauailles. Et ne demora mie granment quilz se furent endormis que leans entra vne dame de grant aage et moult vieille par semblant.

Einige der wertvollsten dieser Aussprüche habe ich in dieser neuen Auflage zu zitieren mir nicht versagen können; ausführlicher davon ist in meinem Essay: »Grillparzer und die Musik« gehandelt. »Musikalische Stationen« von Ed. Hanslick. Berlin, Verein f. dt. Lit. 1885. 5.