United States or South Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ang hagda'y, gintong lantay cauili-uiling titigan, na cun sa lupang ibabao ualang catulad cabagay. Napatauo capagdaca itong príncipeng masiglá, siya namang pagdungao na nang princesa Leonora. Nang cay don Juang maquita ang cariquitan at ganda, ito'i, lumalo aniya doon cay doña Juana. Big-yan nang Dios na mahal niyong pong magandang arao, sagot nang princesa naman ay capua maquinabang.
Hindi sucat pahirang minsanan ang lahat na buni; at masama sa may catauan ang biglang mauala ang caniyang saquit; caya mabuting pabayaang lumalo muna ang ualong arao man lamang; at magpurga uli ang binubuni.
N~guni sila,i, cun lumaqui ó tumanda, cun minsa,i, gagaling; datapoua pag lumalo sa dalauang pouong taon ang edad nang maysaquit, ay maliuag gumaling. Itong saquit na ito,i, isa pang bagay na convulsión. Cun itong saquit malimit dumaan sa may catauan, at saca hindi malauon cundi madali, ay lalo pang maliuag gamutin; at cun dungmaraan cun natutulog ang maysaquit, ay masama pa mandin.
Ang damdam nang maysaquit, na yaong lugar na sinisibulan nang culebra ay mainit na totoo, na yaon ang di icatulog niya; ang saquit ay lungmalaqui sa dalaua ó tatlong arao pa. Saca hindi nag-iiba hangang sa lumalo ang isa ó dalauang arao; ungmuunti tuloy at may nalalaglag sa balat na masaquit na tila calisquis, at nauauala ang saquit.
Malaqui ang toua nilang lahat nang mabalitaan nang ganoon, subali,t, ang toua ni cabezang Angi, nang matanto niya ang napalaman sa sulat ni Próspero, ay lumalo na di hamac sa lahat, palibhasa,i, mayroon nang tatlong taong di nasisilip-silip niya ang muc-ha nang caniyang caibig-ibig na anac, at gustong-gusto niyang maquita.
Sa ermitañong maquita ang damit na mahalagá, pinalapit nanga siya at quinuha capagdaca. Pagca-abót ay hinagcán at caniyang tinangisan, at ang uicang binitiuan calunos-lunos paquingán. Si don Juan ay nagtacá sa ermitañong naquita, lumalo pa nga sa isa dalang catandaan bagá. Ang balbás niya sa baba ay sumasayad sa lupa, balahibo'i, mahahaba mapuputi namang paua.
Pababayaan co itong mañga salitang ito, at sasabihin co lamang, na ang toua ni cabezang Angi ay lumalo nang di hamac sa dati, nang maquita niya ang anyo at quilos nang caniyang anac. Ualang di iquinatotoua niya cay Próspero. Ang caniyang lacad; ang pagsasalita; ang pagcudunday-cunday, at ang cabutingtiñgan pa sa pananamit, ay para-parang minamahal at pinupuri ni cabezang Angi.
Saca binibig-yan nang dita para nang turo sa parrafo 216. Itong pag-gamot na ito,i, sucat na roon; datapoua magaling din, pag nacaraan ang ualong arao, di man linagnat ang tauo, ang painumin siya nang dita timbang tatlong bahagui arao-arao, na itutuloy hangang lumalo ang ualon~g arao; at cun ang lagnat ay nagmamacaitlong arao, ay lalo pang cailan~gang gauin ito.
Ang tauong nalunod sa tubig, maitim nang totoo, ó namamaga man ang caniyang muc-ha, cun minsan masasaol-an nang buhay, capag ang pagtahan niya sa tubig ay hindi lumalo sa anim ó pitong oras. Sa hindi lubhang nalauon sa tubig ay bihira ang di nasasaol-an nang buhay.
Pinasisipsip ang maysaquit nang sin~gao nang mainit na tubig, na yaon ang totoong bagay doon, nang mabauasan ang saquit nang lalamunan at ang pag-uubo, pati nang pagsiquip nang dibdib. Saca inilalagay sa husay, at pagca lumalo ang dalauang arao nang pagpupurga sa caniya, ay gagauin doon ang ugaling guinagaua sa maysaquit na magaling-galing na, sa capítulo 5.