United States or Kiribati ? Vote for the TOP Country of the Week !
Met raad en daad iemand bijstaan. Rooken en smoken. Schrijven en wrijven. Stank voor dank. 't Vriest steen en been. Steen en been klagen. Loopen langs stegen en wegen. Met tijd en vlijt. Vrij en blij. De zaak zooals zij waait en draait. Wasschen en plassen. Daar blijft geen zierken of geen spierken meer over. Altijd zot of bot zijn. Zwieren en tieren. Halve rijmen. Dag en nacht werken.
Maar als zij dan moeders oogen zag, blank en puntig, en merkte hoe niet de minste altratie te speuren was op dit roerloos gelaat, niet de minste verandering in de hardheid van die vaste wangen, niet een trillend zierken in de rechte plooi van dien drogen mond, voelde zij zich gekwetst en ze week permintelijk, instinktmatig, beschaamd omdat zij zich alzoo bijkans overgaf.
Vanhoutte was nievers te ontwaren, misschien langs een omweg naar huis, zoo bleef de bane vrij en voor niemand zou de boer den stap moeten breken. De velden, het reuzelende koorn, 't lag al zoo rustig onder de verbijsterende schittering der zon en Verlinde voelde zich een klein, nietig zierken onder de drukking van de wijde lucht, op de helling van den heuvel, met dat breed landschap vóór zich.
Mijnheer du Bessy zat alleen aan een kant van de groot-vierkante tafel. Vere zat naast Peter, rechts, en links zat Ernest met Francine. Een kant bleef ledig. Een stoel stond er en een bord. 't Was, juist rechtover mijnheer du Bessy, de open plaats van pastoor Doening. Oomken sprak niet, at met moeite een zierken.
Hunne oogen kittelden van 't staren en droog was hunne keel. Ze hielden haast hun asem in en fluisterden: Nog...? Een zierken.... Hij is weg! Neen! 'k Hebbe hem weere.... Ho!... Ho!... Ja.... Een verraste kreet ontviel hun meteen.