United States or Cayman Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Du bereids dus eene schitterende plaats aan de maagd, indien zij verwint, en aan dij zelven onuitsprekelijke foltering van eenen mensch goed te hebben gedaan. DE DUIVEL, met woede. Ha, du weets de snaar des lijdens in mijnen boezem te treffen! Gevloekt, du laffe dienaar des Machtigen!

Verwerft het hemelsch Vaderhuis, God wil den strijd, op dan, te wapen! God gaat U voor op d' eerebaan: Het Kruis verwint de Halve Maan!" De monnik zwijgt! Een heilig beven Doorstroomt de borst van jong en oud, En plots'ling galmt het langs het woud: "God wil den strijd! Wie zal weerstreven?" En wie er keert naar burcht of kluis Hecht op den schouder 't heilig kruis!

Alles en allen om der wille der onsterflijkheid, Liefde evenals licht verwint het Al stilzwijgend, En de voortdurende verheffing der natuur beschenkt het Al met haar zegeningen, De bloesem draagt vrucht, de vrucht der eeuwen rijpt, de gaarden worden godstuinen, de oogst is zeker, Aldus rijpt alles: vormen, voorwerpen, ontwikkeling, menschheid tot het leven der zaligheid,

TOEN DACHT IK: Moog gij, mijn levenswerk, zijn als die zalen, Waar men van anderen tot zich zelven keert, En de echo's op geen enk'len voetstap falen, Of 't leven telkens nieuw te leven leert. Laat elk, met eigen leven, door U dwalen, Wil, waar zijn tijd, als mij, zijn ziel bezeert, Hem dit tot troost in zang na zang herhalen: Schoonheid verwint, die 't Schoone sterk begeert.

Doch nu naderen hemelsche scharen en verdrijven, rozen-strooiend, de satans-trawanten van Fausts graf. Mephisto, prat op zijn recht, meent stand te houden, doch ook hém verwint de liefde, daar hij zij het ook echt-duivels verlekkerd wordt op de hemelknaapjes die Faust omzweven.

Het kind bemint de Liefd', die 't kwaad verwint, Elk noodt, minioot : kiest mijn eenvuldig wezen; Die blind gezind, u tot 's Doods vruchten bindt, Ontbloot devoot, uw eigen wil misprezen, En tracht, bedacht, om zuiveren inwendig Uw Hart, verward, bevlekt, van 't Aardsch gekwel; Verwacht d' Eendracht, na dit Leven ellendig; Gij werdt van smert vrij, door Emanuël. De Jacht van Cupido.

Vooraleer de anderen van hunne verbaasdheid konden bekomen, verborg zij het wapen weder in hare borst en zeide met eenen stillen glimlach: "Robrecht, uit liefde tot mij, wilt gij mij van hier verwijderd zien; ik, uit liefde tot u, wil u niet verlaten. Het is dus eene worsteling tusschen ons beiden. Wie van ons volhoudt en verwint, toont de grootste liefde.

Veilig zijn zij: Want wen het Recht verwint zal 't meelij reegnen, Geen straf, op 't onrecht dat het leed, en dat Te over geboet werd door wie dwalen, 'k Wacht, Dus duldende, 't vergelding-brengende uur, Dat sinds wij spraken zelfs iets nader kwam. Maar luister, de Helhonden razen. Vrees Uitstel! want zie! de hemel donkert onder Uws Vaders frons!