United States or Heard Island and McDonald Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Nog geen tien stappen had ik gedaan, of ik zag den schoolmeester eveneens zich naar de gang begeven, om naar het geluid te onderzoeken. Water in de mijn! riep oom Gaspard hem toe. De Divonne heeft een gat geboord! voegde ik er bij. Zijt ge dwaas! Redt u! riep de schoolmeester.

Pheme, Pheme = Ossa. Phemius, Phemios, zanger aan het hof van Odysseus. Hij zong ook bij de maaltijden der minnaars van Penelope, maar daar hij hiertoe gedwongen was geworden, spaarde Odysseus zijn leven op voorspraak van Telemachus. V. s. was Ph. een schoolmeester te Smyrna, die Homerus als zoon aannam, waarom deze zijn naam in de Odyssee vereeuwigde.

De vaderlandlievende Goudsche schoolmeester vond, dat het discours over Van Speyk een weinig te spoedig was afgebroken, en de rigting, die het in de laatste oogenblikken genomen had, kon hem maar niet bevallen.

In zijne paedagogische opstellen schildert Leo Tolstoi ons eenige tafereeltjes uit het schoolleven, waaraan hij zich zoo met hart en ziel heeft gewijd, niet als een pedante schoolmeester, die onderwerping verlangt, maar als een groot kind, zich geheel gevende, meevoelende met zijne schoolkameraden, die hij tevens laat deelen in zijne rijke geestesgaven.

Hy had Wouter niet hooren binnentreden, zoodat deze vergast werd op 't onsmakelyk staartje van 'n diskoers, of wellicht van des heeren Wilkens alleenspraak: Je zult zien: ik zal den schoolmeester moeten spelen! Op my zal alles neerkomen! Ze zullen my tot plakmonarch willen maken, my! Dat's m'n vak niet ... dat's m'n karakter niet! In 't geheel niet!

Merkwaardig is het zeker, dat dan te Haltert, Oosterzeele en andere dorpen van Oost-Vlaanderen de schoolmeester door de leerlingen wordt gebonden, hetgeen aan de gebruiken op St. In Nederland, waar de dag voorheen door alle gilden gevierd werd, blijft heden hoofdzakelijk nog de viering door zetters en boekdrukkers over.

"Mama heeft me dikwijls de geschiedenis verteld van een hond die lezen en schrijven en zelfs domino kon spelen als een ware schoolmeester." "Die hond, lief kind, die Munito heette, was geen geleerde, zooals je denkt. Als 'k gelooven mag wat men er me van gezegd heeft, zou hij de letters waarmee hij zijn woorden samenstelde niet eens van elkaar hebben kunnen onderscheiden.

"Waar is hij dan gebleven?" vraagt mijn vader. "Hij zal dadelijk komen," zegt Frits, "hij ging nog maar eens bij den schoolmeester aan."

Het water steeg met eene ontzettende snelheid; gelukkig waren wij niet ver van de ladders verwijderd, daar wij deze anders nooit zouden hebben bereikt. De schoolmeester was de eerste, maar hij wachtte. Gaat gij maar vooruit, ik ben de oudste en ik heb een gerust geweten.

"Die Engelschen lijken wel gek, dat zij niet souperen," zeide de schoolmeester; "maar misschien zijn zij daar te gierig toe. Wat doen ze dan te reizen?" "Maar als ze nu geen honger hebben," zei Pols. "Dat maakt mij geen mensch wijs, dat je 's avonds om tien ure geen honger zoudt hebben. 't Is te gek om van te spreken. Ik kan 's avonds wel een pond vleesch aan."