United States or Colombia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dat is dan ook Woensdagmorgen geschied met die uitkomst dat hij na het verhoor dadelijk op vrije voeten gesteld is." De predikant Scholte was er de man niet naar om zoo brutale en verregaande wetsovertreding en schending van grondwettig-gewaarborgde vrijheid ongemerkt te laten voorbijgaan.

Scholte Roerd, wiens grootvader, zooals de overlevering zeide, door een paard wij zouden zeggen door een meisje rijk was geworden, had den vreemden heer vriendschappelijk ontvangen en te woord gestaan. Gaarne had hij zich bereid verklaard, den heer met een fraai span bruintjes, 't welk binnenkort naar de markt zou, tot aan Bentheim te varen.

Ze begrepen het wel, dat de Scholte gelijk had, zeiden zij. Want in die dagen zwierf er veel kwaad gespuis over den weg, en 't zou goed zijn, als Johanna niet den eersten den besten tot man had .... Albrecht dacht bij zichzelven, dat het gemakkelijker zou gaan, dan hij zich had voorgesteld. Hij behoefde niet in den kuil te dalen.

"De witte wive wil ook niets houden .... Een stuk van den aarden schotel, dien wij haar gegeven hebben." "Vreemd, dat die heel is gebleven," peinsde de Scholte, en hij nam de scherf op, en hield ze in de hand. "Wat is die zwaar." Johanna trok hem aan de mouw. "Kom ... vader ... laten we weer in huis gaan ... het is koud buiten." De lamp brandde. De Scholte had de scherf in zijn hand.

Moeders, die willen koppelen, zijn slim en dom tegelijkertijd. Ze kon er ook niets aan doen, dat er weinig over politiek werd gesproken, dien avond. Want er was met Herbert iets vreemds gebeurd, en Scholte Lodink wist het te verhalen. Herbert's naam werd meer genoemd dan het de vrouw van den Scholte lief was, en haar dochter zat te luisteren, of ze engelenmuziek hoorde.

Gaarne, want de Scholte was trotsch op de dieren, en 't was hem de reis wel waard om ze eens in 't heerentuig voor een mooi rijtuig te zien. Nog wel een uur had de dame den tijd gehad om met de kleine in het rijtuig kiekeboe te spelen alvorens zij de karavane over de hei zag naderen.

Buiten gekomen werd hij opgevangen door de anderen, geboeid en naar de woning van den veldwachter geduwd, waar men hem voor 't overige van den nacht in een gevangenhok opsloot. Onderwijl werden de overigen met de blanke sabel de straat opgejaagd. Alleen dominee Scholte viel de onderscheiding tebeurt, dat zes mannen hem aangrepen en met duwen en slagen naar buiten sleepten en op straat zetten.

En als Herbert met Johanna zou trouwen dan wist Albrecht een goeden zet. Dan zou hij de man voor zich laten werken, en hij zou hem 't leven zuur maken. Zijn plannen stonden vast, toen hij afscheid nam. Maar hij liet niets merken. Zelfs Scholte Lodink wist niet, wat hij in 't schild voerde De arme Scholte Lodink!

Ze zagen haar nevel in een oogwenk verdwijnen, en, als ze huiswaarts gingen, joeg de witte wive krijtend aan den horizon, sneller dan een paard. Daarom hadden Herbert en zijn zuster Aleid geen angst voor de witte wiven, al waarschuwde hun buurmeisje Johanna, de dochter van Scholte Lodink, hen voor hun moed.

Enkele maanden na de inzending der stukken kwam een deurwaarder mondeling den heer Scholte mededeelen: "dat de procureur-generaal geen termen vond om den burgemeester van Oud-Loosdrecht wegens het door hem gepleegde te vervolgen."