United States or Iraq ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het spijt mij, vriendin, zulk een feest niet te kunnen bijwonen; maar ik zal in mijn vaderland verkonden, fiere Roelandt, wat gij mij hebt medegedeeld; alle volkeren hebben er belang bij te weten, wat het vrije Vlaanderen tot stand heeft gebracht.» De klokken namen afscheid van elkander.
Ook in Luik en Brabant leefden vorsten, die de ontwikkeling der gemeenten bevorderden. In verdere verhalen zullen wij ze leeren kennen, want eerst moeten wij, naar aanleiding van de Klokkenvertelling, nog eenige opmerkingen maken. De machtige Roelandt zeide niet zonder reden, dat de landlieden uren ver in den omtrek, met liefde het hooge Belfort begroetten.
«Is uwe verblijfplaats, evenals de burcht van mijnen heer, door muren, poorten, torens of diepe grachten omgeven?» «Dat is zij, sprak de machtige Roelandt, maar, hoe stevig die muren, hoe zwaar die poorten, hoe hoog die torens ook zijn, ik beheersch ze alle en de landlieden, die uren ver, in den omtrek op den harden grond zwoegen, begroeten het Belfort als het zinnebeeld der vrijheid.»
Wij ontvingen of kochten die van onzen vorst, die gezworen heeft, ze te zullen eerbiedigen.» «Zijt gij rijk,» sprak de klok der abdij? «Voorzeker, antwoordde Roelandt, en wij hebben eene kas, waarin wij onze penningen bewaren, een zegel, eene banier. Onze rijkdommen echter hebben wij niet bekomen door deelname aan roemrijke veldtochten, maar door arbeid, vlijt en volharding.»
Roelandt vloog naar hare geboorteplaats en ter gelegenheid van het Paaschfeest, als duizenden poorters in feestgewaad, zich aan den voet van het Belfort in de schilderachtige straten verdrongen, als, in de prachtige bedehuizen in gouden vaten, de wierook walmde en dankgebeden ten hemel stegen, zong zij hoog in den machtigen toren: "Roelandt, Roelandt, als ick kleppe, dan ist brandt.
Wij benoemen zelven onze meesters.» «Staat dat alles wel geschreven,» onderbrak de klok uit den burcht, op ongeloovigen toon? «Zonder twijfel, hernam de fiere Roelandt, en dat nog wel op perkamenten, die wij bewaren in ijzeren koffers met verscheidene sloten, in de geheimkamer van het Belfort. Die perkamenten noemen wij keuren, handvesten, charters, voorrechten.
«Neen, dat niet, vervolgde Roelandt, als wij den plechtigen eed aanhooren, die onze heer bij dergelijke gelegenheden zweert: Onze duurgekochte vrijheden te handhaven en te eerbiedigen.» «Dat moet schoon en plechtig wezen, zuchtte de klok der Rijnlanden.
«Bezit gij ten uwent ook bedehuizen en zijt gij den Godsdienst verkleefd?» vroeg de klok der abdij, die zich tot hiertoe heel weinig in het gesprek had gemengd. «Wij bezitten heerlijke kerken, antwoordde Roelandt, schier alle zijn juweelen van kunst en goeden smaak; daarbij heeft elke onzer neringen, haren patroon, hare kapel, haren bijzonderen feest-of heiligdag.
«En gij» sprak de klok tot de derde reisgenoote, die, ofschoon veel grooter dan de twee andere nog steeds een bescheiden stilzwijgen had bewaard «vanwaar komt gij en hoe is uw naam?» En donderend, zoodat berg en dal er van dreunden, klonk het eensklaps uit den bronzen mond der reizende klok: "Roelandt, Roelandt, als ick kleppe, dan ist brandt. Als ick luy, dan ist storm in Vlaenderlandt."
Woord Van De Dag