United States or Mauritius ? Vote for the TOP Country of the Week !


Onder deze woorden zadelde hij zijn ezel, zonder dat iemand zich daartegen verzette, steeg, daar hij half lam en kreupel getrapt was, met moeite op en voegde den hofmeester, den secretaris, dokter Recio en anderen, die om hem stonden, de woorden toe: "Mijne heeren, ik verzoek u, maakt plaats voor mij, opdat ik tot mijne oude vrijheid terugkeeren kan.

Den volgenden morgen, zoodra de stadhouder opgestaan was, werd hem een ontbijt voorgezet, dat, volgens de verordening van dokter Recio, eenvoudig uit wat fruit en een glas koud water bestond.

Ik heb niets gewonnen en ook niets verloren, en mij dus althans aan geen schelmerij en afpersingen schuldig gemaakt. Gaat opzij en laat mij den weg vrij; want waarachtig, 't wordt tijd, dat ik naar mijne ribben laat zien, waarvan in dezen stormachtigen nacht zeker een stuk of wat gebroken zijn." "Heer stadhouder, neen, dat mag niet gebeuren," zeide Recio, de lijfarts.

Ik heb als rechter gezeten, heb processen uitgewezen, en ben daarbij bijkans van honger omgekomen, omdat die wijze dokter Recio uit Tirteafuera dat voor gezond voor mij hield.

Bij het vernemen van deze woorden wierp zich Sancho Panza in zijn stoel achterover, keek den dokter een poosje stijf in de oogen en vroeg hem toen zeer ernstig, hoe hij heette en waar hij gestudeerd had. "Mijn naam, heer stadhouder," antwoordde de arts, "is Pedro Recio d'Aguero, ik ben geboren te Tirteafuera en heb aan de hoogeschool van Osuna gestudeerd."

"Niemand kan zoo iets van mij verlangen, als niet de hertog zelf het gebiedt," antwoordde Sancho. "Tot hem ga ik, en aan hem zal ik rekenschap afleggen, zooveel hij maar verkiest. Van u echter heb ik geen getuigenis noodig, want dat ik mij niet verrijkt en in alle onschuld geregeerd heb, weet gij even goed als ik zelf 't weet." "Bij den hemel, Sancho heeft recht!" riep Recio, de lijfarts.

"Ik voor mij ben er voor, dat wij in de eerste plaats en zonder alle verwijl dien heer dokter Recio in eene diepe gevangenis werpen, omdat juist hij pogingen gedaan heeft, om mij aan den pijnlijksten en akeligsten dood, den hongerdood namelijk, over te leveren."

"Goed, goed! heer dokter Pedro Recio," barstte Sancho Panza thans woedend los, "goed, goed! Maar ik zeg u nu: maak oogenblikkelijk, dat ge weg komt, of 'k zweer, een stok te zullen nemen, en je daarmee zoo lang te ranselen, als mijn arm 't maar uithouden kan. Van een verstandigen en billijken dokter wil ik raad aannemen, maar niet van een domkop, als gij zijt. Ga, zeg ik!