United States or Pakistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Fluks sprongen de beide adelborsten toe, grepen ieder een der onverlaten aan en hielden hun de pistolen voor. Schrik en verbazing over het onverwachts optreden onzer beide vrienden veroorzaakten eenige oogenblikken van stilte. "Ned," zei Jack ten laatste, "zeg aan die twee, dat we afvuren, als ze niet onmiddelijk hun degens overgeven."

Eenige oogenblikken nadat Kayette weder in den wagen was gegaan, kwamen ook Ortik en Kirschef daar terug. Zij hadden er niets van bemerkt dat iemand hen bespied had. Kayette kende dus nu het plan der onverlaten, en tegelijk was zij te weten gekomen dat Sergius, haar beschermer, graaf Narkine heette en dat zijn leven, evenals dat van al zijne reisgenooten, van de twee booswichten afhing.

De onverlaten werden op het zien van de huiveringwekkende gedaante, die den spotlach had aangeheven, door zulk een hevige ontsteltenis aangegrepen, dat zij het uit alle macht op een loopen zetten. Jack snelde nu haastig den heuvel af, wist met veel inspanning de flauwgevallen dame de koets binnen te loodsen, greep de teugels, sprong op den bok en joeg in vollen ren voort.

Ik heb heel veel lust eerst nog eens naar boord terug te keeren, om er den kapitein over te spreken honderd vier en veertig onverlaten, die allen gehangen dienden te worden want verdrinken is nog te goed voor hen." "We hebben order gekregen hen te bevrijden, Jack." "Jawel; maar ik zou er toch eerst wel eens met kapitein Wilson over willen redeneeren."

Blijkbaar was hij gedood in den strijd om haar tegen de onverlaten te beschermen... Marten knielde bij hen neder, en schreide jammerlijk, en ook Jan Gerritsz was bij dit vreeselijk schouwspel zijne tranen niet meester. Hij legde Marten de hand zacht op het hoofd, en zeide: »Arme, arme jongen." De jonge zwerver.

Onze matrozen evenwel, die minder voorzichtig en ook zelden gewapend waren, werden herhaaldelijk door die schurken aangerand, beroofd en sommigen zelfs vermoord. Eens was ook ik bijkans hun slachtoffer geworden. Toen ik op zekeren avond met den tweeden master wandelde, werden wij door vier van die onverlaten aangeklampt.

Hij wilde uit wraakzucht de plantage verwoesten, en ziet, er blijven slechts puinhoopen over!" »James," antwoordde master Walter Stannard, »grooter onheilen en rampen hadden ons kunnen overkomen. Niemand onzer is bij de verdediging van Castle-House omgekomen; alleen Edward Carrol is licht gekwetst. Uwe echtgenoote, uwe dochter en de mijne hadden in handen van die onverlaten kunnen vallen.

Men kan begrijpen, welke wanhoopskreten, welke kreten van woede het gehuil van den aanvallenden troep beantwoordden. Het was toch hun goed, dat daar door die onverlaten, die de plantage overvielen, vernield werd. Het geschreeuw en getier naderde inmiddels langzamerhand Castle-House.

Hy had z'n doel bereikt: het jonge-mensch was vernietigd. En nog zyn er onverlaten die uitstrooien dat Hollanders "van fortuin" zich niet weten te amuzeeren! M'n zoon de jongeheer Flodoard, weetje? is daar ... Hier stuitte de kinderachtige bluffer. Het denkbeeld kwam in hem op, dat misschien die domme burgerjongen niet op de ware hoogte stond om te beseffen wat 'n schilder was.

»Ik vrees, dat we nu toch nog genoeg van hen te lijden zullen hebben," sprak vrouw Fijtje met een zucht. »Zij zullen de ondergane bejegening niet gemakkelijk vergeten en ze ons nog minder vergeven. Morgen of overmorgen zullen we de onverlaten wel opnieuw zien verschijnen, en mijn hart beeft bij de gedachte, wat er dan al niet gebeuren kan."