United States or Cyprus ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen Hyrrokin zag dat zij nu haar weerspannig ros zouden kunnen besturen, ging zij langs het strand tot waar, hoog boven den waterspiegel, Balders machtig schip Ringhorn lag. Zeventig el vier zich strekte Op het gras de kiel in praal Hoog er boven, fonklend rekte Zich de drakenkop bloeddorstig Met zijn kam van staal.
De rotsen, waartusschen de waterval stroomde, waren met ijskegels bedekt. Men zou gezegd hebben dat het water ontsnapte uit een monsterachtigen drakenkop, die gehouwen was met de phantasie van een kunstenaar uit den tijd der Renaissance. Men kon de schade, die door den storm in het bosch veroorzaakt was, nog niet beoordeelen, en men moest daarmede wachten tot de laag sneeuw verdwenen zou zijn.
Moge de volgende bladzijden er toe bijdragen om die belangstelling gaande te houden. N. M. d. Van de geboorte van koning Arthur. In lang vervlogen tijden werd het volk der Britten geregeerd door een vorst, die uitmuntte in wijsheid en dapperheid. Zijn naam was Uther Pendragon, hetgeen in de oude Britsche taal zeggen wilde: Uther met den drakenkop.
De Chiunagon Otomo no Miyuki riep zijn huisgenooten bijeen en deelde zijn volgelingen mede, dat hij wenschte, dat zij hem den Juweel in den Drakenkop zouden brengen. Na eenige aarzeling deden zij het voorkomen, alsof zij uitgingen om dien te zoeken.
Recht en fier zat de koning in den zadel, met een minzamen glimlach dankte hij het volk voor de hem gebrachte hulde; de zon overgoot zijne vorstelijke gestalte met hare stralen en deed den gouden drakenkop op zijn helm schitteren. Na den glorierijken intocht in Winchester, riep Uther zijne baronnen bijeen, om aldaar met hem het Paaschfeest te vieren.
Men had hem die benaming geschonken, omdat hij gewoon was op zijn helm een gouden drakenkop te dragen. Deze vorst bestuurde zijn volk met wijsheid en verstand en voerde zijne dappere legerscharen ter overwinning in vele veldtochten tegen de Saksen, die het land met hunne woeste invallen plachten te teisteren.
Daar las men geheele verzen in den schrijftrant van den ouden tijd, en boven ieder raam was in het kozijn een gezicht uitgesneden, dat allerlei grimassen maakte. De eene verdieping stak een heel eind buiten de andere uit, en vlak onder het dak was een looden goot met een drakenkop. Het regenwater moest uit den bek komen, maar het liep uit den buik, want er was een lek in de pijp.
"Toen de Sadaijin dit zag, werd zijn gelaat zoo groen als gras, en hij stond daar verstomd toe te zien." Maar de Edele Kaguya verheugde zich in stilte en zond de doos terug met het volgende gedicht: "Zonder dat een spoor zelfs restte, Dat het Bontkleed zóó verbrandde, Had ik nimmer durven droomen. Jammer voor het schoone voorwerp! 'k Had het nimmer zoo behandeld." De Juweel in den Drakenkop.
Woord Van De Dag