United States or Saint Pierre and Miquelon ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Ik zal jelui leeren zoo'n lawaai en zoo'n woest spektakel te maken! Wat is dat hier? Wie heeft er meê gedaan? Dit moet eens voorbeeldig gestraft worden! Jij Broch, deedt zeker niet meê?" "Welneen," antwoordde No. 1 met een onschuldigen glimlach. "Maar Marius! Marius, jij deedt meê," riep de rector bitter, want kleine Marius was zijn lieveling; "hoe kwam je daar toch bij? op Abraham's rug?

Abraham aan 't hoofd van de tafel, met zijn vader aan de rechterhand en den proost aan de linker; verder alleen oudere heeren en Hans Egede Broch, die als Abraham's beste vriend was uitgenoodigd. 't Waren de rector en de meeste van Abraham's leeraren; de ambtman en de burgemeester, de andere ambtenaren en de doktoren uit de stad, een twintigtal uitverkoren vrienden en collega's van den professor.

Aan de eene zijde lagen de lijken der gedooden, aan de andere zijde de stevig gebonden gekwetste en gevangengenomen tramps, onder laatstgenoemden ook de roodharige kornel. "Verduiveld!" riep de eerstaangekomene tegen den ouden Missouriër. "Wij dachten u in levensgevaar, en gij zit daar zoo lekker als in Abraham's schoot."

"Ben ook in levensgevaar geweest," antwoordde de oude; "op het punt geweest om overgekolfd te worden in Abraham's schoot, namelijk door de kolf van het geweer van den kornel, dat reeds boven mij opgeheven werd, toen deze vier messieurs overslag kwamen, en mij uit de verknijping hielpen. Een werkje, waarvan zij eer hebben, gauw en goed. "En.... is werkelijk Old Firehand daarbij?"

»Weinige dagen later reeds zag men het zaad Abraham's vergaderd in de Nijenhorst, door de poorten in- en uitgaande met gansch zeer groote bedrijvigheid. De wijze Ruben zelf pakte het familie-zilver in; Zebulon de voorzichtige het kostbare porcelein.

"Ja, wraak! wraak!" herhaalde No. 1 en trok zich terug. "Jij moet de vertoornde Achilles zijn!" "Ja!" antwoordde kleine Marius met fonkelende oogen. Als Marius de vertoornde Achilles was, zat hij op Abraham's schouders, en sloeg van daar zijn doodsvijanden onbarmhartig op 't hoofd met 'n lang lineaal. De gymnasiasten grepen naar hun wapens.

"Maar juist die trap van ontwikkeling zooals jij 't noemt, die is juist de poort tot den leugen, dat is mijn vaste overtuiging!" "Daar twijfel ik niet aan, Wenche! er kan zeker ook allerlei tegen het aannemen worden gezegd; maar hier is nu geen sprake van wat jij gelooft of wat ik geloof, maar van Abraham's geloof.

Er is geen aantrekkelijker studie dan die van de oudste beschavingen: van Egypte 10.000 jaar geleden, van Babylon waarschijnlijk nog vroeger, en China, dat al eeuwen vóór Abraham's tijd schijnt te zijn staan gebleven in absolute volmaaktheid wat onbelangrijke dingen betreft. Toch is dit alles nog paddestoelengroei, vergeleken bij den ouderdom en de ontwikkeling der bijenmaatschappij.

Ik dacht, dat jelui wel een verfrissching noodig zoudt hebben na al die droge geleerdheid, die je in je arme hoofden hebt gestopt." Ze sprak vlug en melodieus Bergensch en glimlachte, terwijl ze Abraham's haar glad streek, dat nog wat aan zijn ongelukkige liefde deed denken.

Langzamerhand overwon de vermoeidheid ook Abraham's onrust en angst; hij begon zich veiliger te voelen, de doordringende oogen zag hij niet meer; daarentegen louter welwillende gezichten; en toen hij eindelijk aan de plechtige belofte toe was, was zijn gevoel volkomen stomp.