United States or Colombia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Old Firehand troostte hem door te zeggen: "Er bestaat nog hoop, om het geld terug te krijgen. Vaar in 's hemelsnaam met vrouw en dochter verder. Bij uw broeder hoop ik u weer te zien." "Hoe zoo? Wilt gij mij gaan verlaten?" "Ja, ik wil den kornel achternagaan, om hem het gestolene te ontnemen." "Maar dat is immers gevaarlijk!" "Pshaw!
De kring der tramps opende zich, en de kornel kwam langzaam naar hem toe stappen. Hij maakte een buiging, die deftig moest verbeelden, maar die alleronbeholpenst uitviel, en zei: "Good day sir! Gij hebt gewenscht mij te spreken." "Dat is meer dan ik weet," antwoordde de Westman.
Doch dat is nu eigenlijk ook niet hetgeen, waarover wij te spreken hebben." "Neen, dat is zoo, sir! Ik ben gekomen, om u in de gelegenheid te stellen, het leven van onze gevangenen te redden." "Dan hebt gij u moeite gegeven voor niemendal, want het leven van die menschen is volstrekt niet in gevaar." "Niet?" hernam de kornel met een spottend grijnslachje. "Dan vergist gij u geweldig, sir!
Men gehoorzaamde hem. Toen klom het viertal in de voorste boot; ze grepen de daarin liggende roeiriemen, en werkten zich van den oever af. De kornel zat achterin, en stuurde. Een der zijnen deed een riemslag, alsof hij stroom-opwaarts wilde. "Dat's verkeerd!" zei de aanvoerder tegen hem. "Wij moeten voor stroom af." "Natuurlijk.
Verscheidenen der omstanders en ook de kapitein wilden tusschenbeide komen, maar de reus wees hen met een veelzeggend hoofdschudden terug; en toen de kornel hem tot op twee passen afstands genaderd was lichtte hij zijn rechterbeen op, en ontving den aanvaller met zulk een duchtigen schop tegen diens maag, dat de onverlaat andermaal ten onderste boven ging en over het dek rolde.
Doordien ik u naar Sheridan gezonden heb, heb ik bewezen, dat ik u mijn vertrouwen schenk. Gaat nu naar Woodward. Die kent mijn plan, en zal u de namen noemen van hen, die ik van plan ben bij mij te houden." Zij voldeden aan dat verlangen, en legerden zich bij den genoemde, die zoowat den rang van luitenant onder den kornel bekleedde.
Hij dronk het glas leeg, waarbij ook de anderen hun glas ledigden, en gaf het aan den kornel terug. Deze voelde zich als winner, nam hem op een bijna beleedigende wijze met de oogen op van het hoofd tot de voeten, en zeide: "Uw naam is Duitsch, als ik het wel heb. Gij zijt dus een vervloekte Dutchman, is het niet zoo?"
Zou Butler nog wakker zijn, bezig met lezen misschien? Maar de kornel vergewiste zich, dat er ook in de andere slaapkajuiten licht brandde, en dit stelde hem eenigszins gerust. Misschien werd juist door dat licht de volvoering van zijn plan vergemakkelijkt, terwijl zulks in den donker nog al moeielijk geweest zou zijn.
Zeg mij nu maar hoeveel dollars ik er mee verdienen zal?" "Dat zal er van afhangen welke berichten gij mij brengt. Maar op drie dollars kunt gij in elk geval rekenen." "All right! Dat is afgesproken! Schenk mij nu nog maar eens in, dan ga ik er dadelijk op uit." Toen de neger zich verwijderd had, werd aan den kornel gevraagd wat hij eigenlijk met die opdracht beoogde.
Wat ik zeg is de waarheid. Gij ziet mij voor een ander aan." "Dus zijt gij werkelijk alleen hier geweest?" "Ja." "En houdt gij vol, dat gij werkelijk niets van ons gesprek gehoord hebt?" "Ja, geen woord!" "Hoe is uw naam?" "Adams ik heet Adams," loog de Missouriër, die alle reden meende te hebben, om zijn waren naam niet te noemen. "Adams," zei de kornel hem peinzend na.
Woord Van De Dag