United States or Dominican Republic ? Vote for the TOP Country of the Week !
Βλέπεις, εμείς, πώς αναρριχώμεθα, πόσον υψηλά φθάνομεν, πώς κρατούμεθα στερεά, ακόμη και εις την άκρη-άκρη του στενού χείλους του βράχου!»
Αλλ' άραγε διά ποίον λόγον σου λέγω αυτάς τας λεπτολογίας; Διά να ιδούμεν αν υπάρχει έν και το αυτό πράγμα, με το οποίον ημείς διά μέσου μεν των οφθαλμών μας φθάνομεν έως εις τα λευκά και τα μαύρα, διά μέσου δε των άλλων αισθήσεων εις άλλα παρόμοια, και αν ημπορείς όλα αυτά να τα αποδώσης εις το σώμα, όταν ερωτηθής.
Ούτω και περί υγιείας και σώματος. Το αισθητόν ενεργεί επί του αισθητικού, το επιστητόν επί του επιστημονικού κ.λ. Εννοεί το δόγμα της μετεμψυχώσεως. Το ότι μία ψυχή εισδύει εις διάφορα σώματα είναι τόσον αδύνατον, όσον το ότι μία τέχνη δύναται να μεταχειρίζεται τα εργαλεία άλλων τεχνών αδιαφόρως. Το χωρίον μεταφράζουσιν άλλοι ούτω• «Εις το αυτό φθάνομεν και δι' αναλύσεως αυτής της εννοίας».
Ημείς κατεδικάσθημεν Άθλιοι, κοπιασμένοι, Πάντα να κατατρέχωμεν, Αλλά ποτέ δεν φθάνομεν Την ευτυχίαν. Όμως, διατί έαν έσπειρε Παντού εις την οικουμένην Την χαράν με την θλίψιν Του επουρανίου πατρός Το δίκαιον χέρει; Διατί κ' εδώ όπου μ' έρριψεν Εις την αέριον σφαίραν, Μίαν να μην εύρω τρέχουσαν Διά με, μόνην μίαν βρύσιν Παρηγορίας;
Φθάνομεν εις μίαν δευτέραν προύντζινην, που ήτον κλεισμένη με ένα σύρτην ασημένιον.
Έχεις δίκαιον. Σωκράτης. Επομένως εκείνο εις το οποίον έγινε κανείς επιστήμων, ενώ ακόμη το ενθυμείται πρέπει να μην το γνωρίζη, επειδή δεν το βλέπει, αλλά τούτο εάν εγίνετο είπαμεν ότι θα ήτο τερατώδες. Θεαίτητος. Πολύ ορθά. Σωκράτης. Επομένως φαίνεται ότι φθάνομεν εις το άτοπον, εάν παραδεχθώμεν ότι η επιστήμη και η αίσθησις είναι το ίδιον πράγμα. Θεαίτητος. Έτσι φαίνεται. Σωκράτης.
Λοιπόν ή προ ολίγου δεν ωρίσαμεν αυτό καλά, ή αν τότε καλά το ωρίσαμεν, τώρα δεν συζητούμεν ορθώς και φθάνομεν εις εσφαλμένον ορισμόν. Ευθύφρων. Φαίνεται ότι έτσι είναι. Σωκράτης. Ώστε από την αρχήν πρέπει να σκεφθώμεν πάλιν και να εξετάσωμεν ποίον πράγμα είνε ακριβώς το ευσεβές. Διότι εγώ, όσον εξαρτάται από την θέλησίν μου, δεν θα αποδειλιάσω, έως ότου να το μάθω.
Εις τον τρίτον αγγλικόν χορόν είμεθα το δεύτερον ζεύγος. Ενώ χορεύοντες επερνούσαμεν την γραμμήν και εγώ — ο Θεός ξεύρει με πόσην ηδονήν — ήμην προσηλωμένος εις τον βραχίονα και τους οφθαλμούς της, που ήσαν πλήρεις αληθεστάτης εκφράσεως της αθωοτάτης και αγνοτάτης τέρψεως, φθάνομεν εις μίαν κυρίαν, η οποία διά του ερασμίου ύφους της επί προσώπου πλέον όχι νέου είχε κινήσει την προσοχήν μου.
Λέξη Της Ημέρας