United States or Argentina ? Vote for the TOP Country of the Week !


Η ορφανή κόρη απόσωνε τα προικιά της. Ο καπετάν-Παρμάκης εις δύο περιστάσεις ωργίζετο εν τη ζωή του. Ότε ηναγκάζετο να ποδίση ένεκα εναντίων ανέμων, και όταν εβλάπτετο τυχόν ο εξαρτισμός της ωραίας σκούνας του υπό του μανιακού μαΐστρου. Αλλ' ωργίζετο παραφόρως τότε, θεωρών εαυτόν ηττημένον, κ' εφρύαττε κατά των αναισθήτων στοιχείων.

Σ’ αυτόν λοιπόν, όσο γλωσσάς και να ’ναι, αντίκρυ έχει ταχθή, με αντρεία ψυχής, ο Πολυφόντης φύλακας άξιος μπιστεμού, με τη βοήθεια της Άρτεμης προστάτισσας και θεών των άλλων. Λέγε άλλον τώρα σ’ άλλες κληρωμένο πύλες. ΧΟΡΟΣ Ας πάη με τις φοβέρες του κι αυτός κι αστροπελέκι ας τον ποδίση πριν μεσ’ στα σπίτια μου χυμίση, και με περήφανο κοντάρι απ’ την παρθενική φωλιά μου μπορέση να με ξεπορτίση.

Ο καπετάν Μοναχάκης έρριχνε πού και πού μια λοξή ματιά στον τιμονιέρη, που ζητούσε να φυλάξη κάθε κύμα που πλάκωνε. Ο τιμονιέρης, γεροντάκι και αυτός μα γερό κόκκαλο, στεκότανε ακούνητος σαν κολώνα, απίκου, προσμένοντας το κύμα, έτοιμος να ορτσάρη ή να το ποδίση. Εκεί, τραβέρσο το κρατούσανε... Βόηθα, Παναγία μου!