United States or Iceland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Το αποτέλεσμα όμως μιας πράξεως εξαρτάται από την κρίσιμον στιγμήν. Επομένως και το εκούσιον και το ακούσιον εφαρμόζεται εις την στιγμήν της εκτελέσεως. Βεβαίως δε εκείνην την στιγμήν το εκτελεί εκουσίως. Διότι και η αρχή της κινήσεως των μελών του οργανισμού του υπάρχει εντός αυτού. Και δι' όσα υπάρχει εντός του η αρχή, είναι εις βάρος του και η εκτέλεσις και η μη εκτέλεσις.

Και ως προς μεν τον ημέτερον ακούσιον μηδισμόν και τον ιδικόν σας εκούσιον αττικισμόν αυτά είχομεν να είπωμεν.

Και αφού αυτά είναι ορθόν, έπεται ότι και από τα άλλα ελαττώματα όσα κατακρίνονται, εξαρτώνται από ημάς. &Η επίδρασις της φαντασίας δεν αναιρεί το εκούσιον.& — Εάν όμως διισχυρισθή κανείς ότι όλοι επιθυμούν ό,τι φαίνεται εις αυτούς ως αγαθόν, δεν είναι όμως κύριοι της φαντασίας των, απαντώμεν ότι, οποίου είδους διάθεσιν έχει έκαστος, τοιούτος φαίνεται και ο σκοπός εις αυτόν.

Εάν δε υπάρχη έλλειψις συγγενών μέχρι των εγγόνων του αδελφού και των παίδων του πάππου, τότε από όλους τους άλλους πολίτας οποιονδήποτε εκλέξη η κόρη μαζί με τους επιτρόπους εκούσιον εκουσία, αυτός ας γίνη κληρονόμος του αποθανόντος και γαμβρός της θυγατρός του. Αλλά είναι δυνατόν και εντός της πόλεως να υπάρχη μεγάλη έλλειψις πολλών τοιούτων ζητουμένων γαμβρών.

Διότι ναι μεν κανείς δεν γίνεται αξιομακάριστος ακουσίως, αλλά πάλιν και η μοχθηρία είναι εκούσιον πράγμα. Άλλως πρέπει βεβαίως να διαφιλονικήσωμεν τα προηγούμενα και να ειπούμεν, ότι ο άνθρωπος δεν είναι αρχή και δεν είναι πατήρ των πράξεών του καθώς και των τέκνων του.

Αλλά το εκούσιον δεν είναι δυνατόν να εκτελήται ακουσίως. Επομένως δι' εκείνον ο οποίος θεωρεί την αδικίαν ακούσιον, θα φανή ότι ακουσίως αδικεί ο αδικών. Και ακριβώς τόρα πρέπει να συμφωνήσετε μαζί μου. Δηλαδή εγώ λέγω συμφώνως με σας ότι όλοι αδικούν ακουσίως.

Δηλαδή το μεν να αδική είναι αξιοκατάκριτον, διότι γίνεται με κακίαν, και κακίαν ή τελείαν και απόλυτον ή πλησιάζουσανκαθόσον το εκούσιον δεν γίνεται πάντοτε με κακίαντο να αδικήται όμως γίνεται χωρίς κακίαν και αδικίαν. Καθ' εαυτό λοιπόν το να αδικήται κανείς είναι ολιγώτερον ουτιδανόν, κατά σύμπτωσιν όμως τίποτε δεν το εμποδίζει να είναι μεγαλίτερον κακόν.

Όταν λοιπόν κακοτυχήση και μολυνθή κανείς από τους οίκους, ώστε ο κάτοχός του να μην αφήση μέσα εις αυτόν τέκνα, άγαμος δε ή και έγγαμος χωρίς τέκνα να αποθάνη καταδικασθείς διά φόνον εκούσιον, ή διά καμμίαν άλλην παρανομίαν προς τους θεούς ή τους πολίτας, διά την οποίαν υπάρχει ρητώς ως τιμωρία ο θάνατος εις τον νόμον, ή και αν εκπατρισθή ισοβίως κανείς από τους άνδρας άτεκνος, αυτόν τον οίκον πρώτον μεν είναι ανάγκη να τον καθαρίσουν και να τον εξορκίσουν συμφώνως με τον νόμον, έπειτα ας συνέλθουν εις συμβούλιον, καθώς είπαμεν προ ολίγου, οι συγγενείς μαζί με τους νομοφύλακας, διά να σκεφθούν ποία γενεά υπάρχει εις την πόλιν έχουσα υπόληψιν καλήν διά την αρετήν και συγχρόνως ευτυχής, εις την οποίαν να υπάρχουν πολλά παιδιά.

Διότι εις πολλά δεν συμφωνεί• λόγου χάριν, εάν είναι εις την εξουσίαν και εκτύπησε κάποιον, δεν πρέπει να λάβη αντίποινα του κτυπήματος, εάν δε εκτύπησε άρχοντα, δεν πρέπει μόνον να κτυπηθή εξ ίσου, αλλά και να τιμωρηθή. Έπειτα το εκούσιον έχει μεγάλην διαφοράν από το ακούσιον.

Ενώ δε είναι δίκαια και άδικα αυτά που είπαμεν, αδικεί μεν κανείς και δικαιοπρακτεί, όταν τα εκτελή εκουσίως, όταν όμως τα εκτελή ακουσίως, τότε ούτε αδικεί ούτε δικαιοπρακτεί, αλλά μόνον κατά σύμπτωσιν. Διότι εκτελεί όσα είναι κατά σύμπτωσιν δίκαια ή άδικα. Και λοιπόν το αδίκημα και το δικαιοπράγημα ορίζεται από το εκούσιον ή ακούσιον.