United States or Saint Martin ? Vote for the TOP Country of the Week !


Η πόλις κειμένη παρά το ζεύγμα των οδών της Τύρου, της Δαμασκού, της Ιερουσαλήμ, ήτο κέντρον εμπορίας και πρόσφορος τόπος προς συλλογήν των φόρων και δασμών. Ήσαν δε οι φόροι εις τους Εβραίους απεχθέστατοι. Και μόνον το ότι ώφειλον να τους πληρώσωσιν ήτο τραύμα εις την φυλοτιμίαν των.

Αυθέντη, λέγει τότε ο Σεήφ Μολτούχ, επειδή και το ύψος της βασιλείας σου με προστάζει να ξεσκεπάσω τα έσω της καρδίας μου, ιδού που της λέγω, ότι με όλες τες χάρες που λαμβάνω από την βασιλείαν σου, και με όλον τον πλούτον, και τες απόλαυσες, που έχω, γροικώ μίαν τόσην ανησυχίαν, που πολλά ανακατώνει την ανάπαυσίν μου· έχω εις την καρδιά ένα σαράκι, που την τρυπά ακαταπαύστως, και που δι' άκραν δυστυχίαν μου, μου κάνει το κακόν μου χωρίς ιατρείαν· Ο βασιλεύς της Δαμασκού έμεινε πολλά θαυμασμένος εις το να ακούση να μιλήση με τέτοιον τρόπον ο αγαπημένος του, και εστοχάσθη μήπως και αυτουνού του αρπάχθη καμμιά βασιλοπούλα ωσάν του βεζύρη του.

Το βασιλόπουλον Σεήφ Μολτούκ, τελειώνοντας την διήγησιν των συμβεβηκότων του, είπεν εις τον βασιλέα της Δαμασκού.

Ο βασιλεύς της Δαμασκού εξέστη εις το να ακούση τον βασιλέα του Αστραχάν να ομιλήση με αυτόν τον τρόπον· και ανάφτοντάς του την περιέργειαν εις το να μάθη το αίτιον της ανησυχίας του, έκαμε τόσον, που ο Ορμώζ του έταξε διά να του το φανερώση οπόταν εύρη καιρόν αρμόδιον.

Ήξευρε το λοιπόν, ότι ημείς δεν είμεθα ντζοβαϊρτζήδες, καθώς εδώσαμεν να μας καταλάβουν· εγώ είμαι βασιλεύς καθώς και του λόγου σου, και βασιλεύω επάνω εις τον λαόν της Δαμασκού, και τούτοι οι δύο άνθρωποι, που εσείς νομίζετε διά συντρόφους μου, ο ένας είνε ο μυστικός μου και ο άλλος ο βεζύρης μου.

Ο Ορμώζ δεν ημπόρεσε να μείνη χωρίς να ξαναγελάση εις ετούτες τες εξέτασες. Είνε δυνατόν, ω κύριε, λέγει αυτός του βασιλέως της Δαμασκού, ότι αληθώς επαράτησες το βασίλειόν σου, και τρέχεις τον κόσμον διά να συναντήσης ένα τελείως ευχαριστημένον; Τίποτε δεν είνε πλέον αληθινόν από τούτο, απεκρίθη ο Βεδρεδίν και σε παρακαλώ να μου φανερώσης την αλήθειαν και το έσωθεν της καρδίας σου.

Ο Βεδρεδήν Λώλος, Βασιλεύς της Δαμασκού, είχε διά Βεζύρην του άνθρωπον πολλά φρόνιμον, και εμπιστευμένον· αυτός ωνομάζετο Ταλμούχ, και είχεν άκρον ζήλον διά την δούλευσιν του Βασιλέως του, και τον είχεν ως το δεξιόν του μάτι. Ο λαός όλος ευχαριστούντο κατά πολλά διά την καλήν του κυβέρνησιν, και διά τα καλά του ήθη.

Ο βασιλεύς της Δαμασκού, ο μυστικός του, και ο βεζύρης του, εκρατούσαν τους οφθαλμούς τους στερεούς επάνω εις τον Ορμώζ, και δεν ημπορούσαν να συνέλθουν από την έκστασίν των.