wattè

Bijgewerkt: 17 juni 2025

Leert heur vloamsch! antwoordde Florimond, die een vurig vlaamsch-gezinde was. Da kan ze, zuchtte Fonske. Florimond keek hem strak aan, met glimlachenden mond en schitterende oogen, als in geestdriftig nadenken. Hawél, weet-e watte: 'k zal ou Fransch leeren. Fonske sprong van blijdschap op. O! da-ge dá wilde doen! Da-ge dá wilde doen! smeekte hij als in een vrome bede. En het gebeurde.

Cyriël Buysse - Van hoog en laag: Het eerste levensboek

Hij zette zich op den grond en, de tasch openende, wierp hij er eerst de hoenders uit, die hij bovenop geschikt had. De jongen greep er een op, en bekeek het. "Hè, wat een vette!" zei de jongen. "En watte mooie oochies!" voegde hij er bij, in kinderlijke speelschheid een der oogen van het hoen opentrekkende en het Teun voorhoudende.

Nicolaas Beets - Camera Obscura

't Zou moeten de buitenlucht hebben. 't Zou moeten kunnen breed asemen. Zijne longetjes zijn geheel vernepen, geheel klein en nutteloos.... En hijgt zijn borste? Bij stonden. En ... zou 't eraan kunnen ... weggaan...? Watte? Ze keerde zich fluks omme en staarde in Ursule's oogen, zich buigend om indruk te maken.

Herman Teirlinck - 't Bedrijf van den kwade