United States or Sierra Leone ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het is opmerkenswaard, dat de geschiedenis van de Servische en andere Zuid-slavische volken, ontwikkeld als ze is door hun poëzie zoo al niet er geheel door vervangen daardoor nationaal eigendom is geworden, en zóó in de herinnering van het geheele volk voortleeft, dat een reiziger uit het Westen verbaasd moet zijn, als hij zelfs den meest onwetenden Servische boer hoort vertellen van de oude koningen en tsaren, van de roemrijke dynastie van Nemagnitch en van de daden der nationale helden uit alle tijdperken.

Meer nog: voor de poorten van Moskou lag de dusgenoemde duitsche voorstad, de Sloboda, waarvan de bevolking uit Schotten, Engelschen, Hollanders en Duitschers bestond, die hier, in de onmiddellijke nabijheid van de hoofdstad van het toen nog meer dan half aziatische Tsaren rijk, eene europeesche kolonie vormden, welke met westelijk Europa in gestadig verkeer stond en aan het geestelijk en wetenschappelijk leven der eeuw zooveel mogelijk deel nam.

Later, kort voor den Krimoorlog, sloeg de generaal prins Andronikoff de Turken in eene vlakte nabij de stad, waar een monument is opgericht ter herinnering aan dit wapenfeit, waardoor de inlijving van de landstreek bij het rijk der Tsaren voor goed verzekerd werd.

Daarop antwoordden de beide raven: "Dat onheil ons treffe, indien wij de waarheid niet tot u spreken, o schoone keizerin Militza! Wij komen werkelijk aanvliegen van de vlakte van Kossovo. Ja! Daar hebben wij twee machtige legers gezien; twee tsaren zijn omgekomen. Van de Turken zijn er maar weinigen in leven gebleven, de overlevenden van de Serviërs zijn bedekt met wonden en bloed!"

Twee jaren na den val van Ghéok-Tépé, bood Merw, meer of minder vrijwillig, zijne onderwerping aan en werd bij het rijk der Tsaren ingelijfd. Dit geschiedde in 1883. Wederom twee jaren later werd de spoorweg van Kizil-Arwat doorgetrokken in de richting van Askhabad, Merw, Bokhara en Samarkand. Daar wordt voor de tweede maal geluid.

Een veldtocht van een jaar, een geregeld beleg van eenige weken was noodig om deze krijgshaftige bandieten te dwingen en tot onderwerping te noodzaken. Omstreeks drie jaren na den val van Ghéok-Tépé bood Merw vrijwillig zijne onderwerping aan en werd de geheele oase bij het reusachtig rijk der Tsaren ingelijfd.

Deze volksstammen bewaken de grenzen van het rijk der Tsaren; hunne naakte rotsen en wilde bergen zijn als het ware de voorhof van Groot-Rusland, dat aloude vaderland der Russen van echten ouden stam, welks velden en vlakten en bosschen nooit hebben weergalmd van den hoefslag der tartaarsche ruiters. Waarom, vraagt iemand wellicht, dus door het uiterste noorden Rusland binnen getreden?