Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 mei 2025
Ik hoor naar het gefluister der golven in eene taal, die zij meebrengen van wie weet welke geheimzinnige streken. Hoor het levenslied der golven, dat mijne ziel en zij elkander beurtelings toezingen: Als de deinende zoo is het leven; Steeds rusteloos wentelt en stuwt Nu de vloed dan de ebbe der wereld Golf op golf als geslacht op geslacht.
Ze klapklapt dicht bij den grond, bewegend met rukjes. De wind neemt haar op, stuwt het witte lijfje. Maar ze klapklapt naar de gele bloemen boven de groene planten. Ze laat de vleugeltjes rusten, de witte, papieren vleugels, blijft stil op een gele tros, op een tros van heftig-gele bloemen. Weer een musch. De musch tript rond op den grond, hip-hip-hip. Telkens een musschenschaduwtje op den grond.
Dan neemt de beweging toe, de wind stuwt de golven op, de golven worstelen tegen hinderpalen, en langzamerhand schijnen van den verren horizon reusachtige golven op te komen, de "witte paarden van de zee", waar een grieksch dichter van spreekt. Nu moet er worden opgepast. De golven zijn vraatzuchtig, zelfs in tijden van mooi weêr.
En bovendien moet hier worden beleden, dat kwieke doortastendheid bij ons geen deel uitmaakt van het vele bewonderenswaardige in de zeden des lands. Nu echter zou mijn vader zich dan toch tot den schooldirecteur om inlichting wenden, en zulks persoonlijk, rechtstreeks en onverwijld. Ziet, de lente was in het land gekomen, zij, die ondernemenslust en handelensdrang in de aderen stuwt.
Boven mijn hoofd sluit de tijd Zijn eeuwig-bloedende wonde, Heft mij in 't zorgeloos krijt Van de fluitende vagebonden, Houdt mij van schoonheid omschuimd, Van zil'vren zangen volzongen, Stuwt de groot-golvige ruimt' Aan 't klein eiland mijner longen. Mijn wordt het gansch gewelf; Daar is geen raadsel, geen wonder. Ik ben de schepper zelf, De wereld duikt in mij onder.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek