offrande

Bijgewerkt: 3 mei 2025

Het is vooral de kerk, die het tooneel van fraaie en langdurige plichtplegingen behoort te zijn. Eerst bij de "offrande". Niemand wil het eerst zijn aalmoes op het altaar brengen. "Passez. Non feray. Or avant! Certes si ferez, ma cousine. Non feray. Vous ne le devriez souffrir," Dist la voisine; "n'appartient A moy: offrez, qu'a vous ne tient Que li prestres ne se delivre."

Johan Huizinga - Herfsttij der Middeleeuwen : Studie over levens- en gedachtervormen der veertiende en vijftiende eeuw in Frankrijk en de Nederlanden

Mijn tranen ende mijn klachten Zijn mijn spijs die mij steedts voedt; Als men mij vraeght met verachten: Waer is nu uw Godt soo goedt? Ick smelt als ick denck daeraen. Hoe ick voormaels plagh te gaen Met een hoop volcks hier te lande. Om u Heer, te doen offrande. Waerom wilt ghij u zoo quellen En beroert sijn, o ziel mijn?

J. A. Wormser - De Vurige Oven : Een verhaal uit den tijd der dragonades in Nederland