lichtstralende

Bijgewerkt: 5 juni 2025

Zij dankte mij met schoone, lichtstralende oogen, zei dat ze niet de minste pijn had, klopte de sneeuw van haar donkeren pelsmantel, haalde, met het touw, het sleedje weer bij. Om haar heen, in de prikkelende atmosfeer en de zon, zweefde een subtiele, heerlijke lucht van viooltjes. Daar stond ik. Had ik nu niets meer te doen? Niets meer te zeggen? Dommerik! Daar stond ik!

Cyriël Buysse - De roman van den schaatsenrijder

Gezichten van vriendschap, stelligheid, borgtocht, lieflijkheid, ideaal, Het gezicht van den toekomst-droomer, het overal welkome alledaags-vriendelijke gezicht, Het gezicht van een die zingt, de indrukwekkende gezichten van natuurwetkenners, en van rechters met breede jukbeenderen, Het gezicht van jagers en visschers met knobbels van opmerkzaamheid boven de wenkbrauwen, de geschoren witte gezichten van vrome burgers, De nobele, ongewone, verlangende, vragende kunstenaarsgezichten, Het leelijke gezicht, dat een majesteitelijke ziel soms bedekt, het mooie gezicht van een, die verfoeid of veracht wordt, De heilige gezichten van kleine kinderen, het lichtstralende gezicht van de moeder van vele kinderen, Het gezicht van een mignon, het gezicht van vereering, Het gezicht vaag als een droom, het gezicht streng als een eeuwig verstijfde rots, Het gezicht ontdaan van zijn goed of zijn kwaad, het gezicht van den ontmande, Een wilde valk, zijn vleugels door den snoeier gekortwiekt.

Walt Whitman - Grashalmen