Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
De groote donkere vorm van De Vogel teekende zich niet langer tegen de lucht af. Het rotsblok, waarachter hij verborgen had gelegen, was tot op zijn grondvlak afgebrokkeld, het strand lag met gruis en steenen als bezaaid. De zee sloeg met geweldige golven over den oever, de laatste overblijfselen met zich voerend van het vernielingswerk dat hier had plaatsgegrepen.
De machtige berg beschermt en bedreigt hen tegelijk: hij dekt hen schuttend tegen den bliksem, tegen den storm, tegen de koude; maar van tijd tot tijd verplettert hij hen onder zware steenblokken, die met donderend geraas langs de hellingen naar beneden rollende, hier een schoorsteen verbrijzelen, daar een dak verscheuren, eenige boomen vernielen en eindelijk den weg met hoopen gruis bedekken.
De heeren droegen sterke laarzen, die het den geheelen tocht uithielden; mijne sandalen moesten elk oogenblik verwisseld worden met nieuwe, daar het scherpe gruis en de steenen het stroo in zeer korten tijd versleet. Het paadje, dat we volgden, was dan ook voornamelijk herkenbaar aan de weggesmeten waradji's, die, geen meter van elkaar verwijderd, er langs verspreid lagen.
»Ha!« riep de man, met zijn oogen op Oliver gericht en plotseling terugdeinzend. »Wat is dat, voor den duivel?« »Neem me niet kwalijk, mijnheer,« zei Oliver, »ik liep hard naar huis en zag u niet aankomen.« »Dood en duivel!« mompelde de man, den jongen met zijn groote, donkere oogen aanstarend. »Wie zou dat gedacht hebben? Vermorzel hem tot gruis!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek