godd'loozen

Bijgewerkt: 21 mei 2025

Verschuilt, verschuilt u, eer de Hemel op u valt, T'wijl u Gods goedheid noodt; zijn straf komt met vertragen Naar den godd'loozen toe, maar komt met zware slagen Op der tirannen kop: dus uit den grootschen tred Uws obstinaatheids wijkt, en van uw stout opzet Haalt fluks de zeilen in! gij moogt hem niet ontslippen: Of gij hem schoon ontvlucht, zoo raakt gij op de klippen Van uwen ondergang; en of gij u verschuilt, In 't allerhelschte diep, in 't donkerste gekuilt, Geen duisternissen, daar zijn oog u niet zal merken, Geen schilden mogen u voor zijnen schicht bevlerken , Alzins vindt gij u in de kaken opgesperd Van zijn rechtvaardigheid, en in den strik verwerd Van zijnen grimmen toorn, die altijd na der zielen En na het lichaam u zal treden op de hielen Van uw versteend gemoed: wat baat toch kroon of staf, Als Hij uw kroone breekt, die u den scepter gaf Met zijnen sterken arm; dus neemt tot geen verschooning Uw troetelende macht, die steeds den hoogsten Koning Moet onderworpen zijn; want Gods almogendheid Belacht, helaas! den trots, die u omhelst en vleit Met een vermomd gelaat.

Joost van den Vondel - De complete werken van Joost van Vondel : Het Pascha