Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
Geen roos verwelkt zoo snel, gebroken van haar stengel Hier schreide en Cherubijn en afgevallen Engel! Ja, Satan-zelf werd week, en voelde om u, berouw. Der schepping heerlijkheid, wat is zy, dan de vrouw? Ach, bloemen van den grond! ach paauw- en fenixvederen! Wat zoude uw vroeg verval de vaste ziel vertederen! Wat zijt gy, siersels, maar geen deel-zelf, waar het hart Aan wortelt!
Helaas, het arme meisje had niets gedaan; de eenige schuldige was de wind; maar Marius, in wien onbestemd de Bartholo sidderde, die in Cherubijn is, wilde met geweld gestoord zijn, en was jaloersch op zijn schaduw. 't Is inderdaad, dat zoo, zelfs zonder eenige reden, in het menschelijke hart de wrange, zonderlinge jaloezie des vleesches wordt opgewekt.
Gy sluit ze, en al wat is, stort ijlings in vernieling! De Duivlen siddren, en het Englendom ontzet, Waar heen Ge uw opslag wendt, die bliksemend verplet. De Cherubijn bedekt het aanzicht voor den luister Des zetels dien Gy drukt, omvloeid met vlammend duister. De starren wandlen op uw wenken. Dag en nacht Eerbiedigen uw wet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek