Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
"Het is mijn heer Hector", zei de dienstbode uit het logement, die zijn woorden opgevangen had: "Hij vergezelt zijne mama, mevrouw de Plougastel.... O! een heel zachte, heel goede jongen!" Onder het koffiedrinken in hun hotel woonden de Chabre's eene hevige woordenwisseling bij.
De Chabre's hadden te Piriac de eerste verdieping gehuurd eener groote woning, wier vensters op zee uitzagen. Aangezien men op het dorp slechts armoedige herbergen vond, hadden zij eene vrouw der streek moeten huren, die voor hen kookte.
Nauwelijks was zij tien passen verder gekomen of de strik van haar parasol ging los en de Chabre's vernamen eene stem die hen achterna riep: "Mevrouw, mevrouw...." Het was Hector, die haar strik had opgeraapt. "Duizendmaal dank mijnheer", sprak Estella met rustigen glimlach. Het was een zeer zachte, zeer brave jongen.
Maar Estella opende haar koft en toonde hem hoe deze vol garnalen was. "Hoe? Hebt gij dat alles gevangen?" riep hij vol verbazing uit. "Gij kunt prachtig visschen!" "O!" sprak zij glimlachend, Hector daarbij een blik toewerpend. "Mijnheer heeft geweezen hoe te doen". De Chabre's zouden nog slechts twee dagen te Piriac doorbrengen. Hector scheen geheel verslagen, woedend en toch ootmoedig.
Estella beschouwde de zwijgende stad, omringd van de groote boomen harer wandelwegen; en in het stille water harer oogen, scheen zich een droom af te spiegelen. Maar het rijtuig voerde hen nog altijd verder, het paard reed in vaart onder een poort door, en de wielen hosten over de puntige keisteenen der nauwe straten. De Chabre's hadden geen woord met elkander gewisseld.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek