beur

Bijgewerkt: 3 juni 2025

Kind, ik heb geen rust in den slaap mogen vinden, doch daar buiten, bij de plaats waar het stof der dierbare bij dat van je vroeg ontslapene broeders en zusters ligt, daar heeft de goede God mijn hart weer tot kalmte willen stemmen, daar heeft je moeder mij met haar trouwhartige stem, als toegefluisterd: "Vader, schep moed, wij zullen elkander spoedig wedervinden, maar beur tot zoolang de grijze kruin; blijf zoolang als God wil in den werkkring, dien Hij je gaf en waarin je thans nog je vreugde vindt; doch, niet slechts dáár moet je troost en afleiding zoeken, ook in de binnenkamer moet je vertrouwende en dankbaar het goede herdenken dat wij er vonden, en, om hen, die bij God zijn, haar niet vergeten.... die...." Maar reeds lag de dochter in de armen des grijzen vaders, en hij kuste haar teeder op haar lief gelaat, en, bij al zijn leed, gevoelde hij zich in dien stond werkelijk gelukkig.

Jacobus Jan Cremer - Betuwsche novellen, en Een reisgezelschap