United States or Saint Helena, Ascension, and Tristan da Cunha ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ιδού τα πολυτάραχα Κύματα της θαλάσσης· Ιδού, ιδού των αμώμων Ψαρών δικαιοτάτων Η τραχείαι πέτραι. Αυτού καμμία κιθάρα Φθοροποιός, όχι όργια, Όχι κρότος Μαινάδων, Ούτ' Έρωτος παιγνίδια Τον νουν συγχίζουν. Αλλ' ως, κατά το βράδυ Το θερινόν ανάπτονται Ταχείαι, συχναί η ολύμπιαι Αστραπαί και θαμβόνουσι Τους οδοιπόρους·

Επλησιάσαμεν και απέβημεν μόνον εις μίαν εκ των νήσων, η οποία ήτο τοιαύτη• όλαι αι ακταί της γύρω ήσαν κρημνώδεις και απότομοι, μόνον πέτραι τραχείαι και χωρίς χώμα, δένδρον δε κανέν, ούτε νερόν υπήρχεν. Ανέβημεν έρποντες εις τους κρημνούς και επροχωρήσαμεν από μονοπάτι γεμάτον από ακάνθας και τριβόλους και παρετηρούμεν ότι ο τόπος ήτο υπερβολικά άσχημος.

Και το έδειξε με αποφασιστικόν τρόπον. «Τι εμοί και σοι, γύναιΑι λέξεις φαίνονται τραχείαι και απότομοι, αλλά τούτο οφείλεται εν μέρει εις τους τρόπους μας και εν μέρει εις τας νεωτέρας μας γλώσσας. Το «γύναι» ήτο τόσον αβρόν και ευλαβές εις την Αραμαϊκήν γλώσσαν, εις ην ωμίλει πιθανώς ο Κύριος.