Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 4 Ιουνίου 2025
Ο μεταφραστής των ανά χείρας ειδυλλίων θα εθεώρει τον εαυτόν του ευτυχή, εάν και κατ' ελάχιστον κατώρθωσε ν' αποδώση τας ποιητικάς αρετάς του πρωτοτύπου και να καταστήση αισθητοτέραν την ενότητα μεταξύ αυτού καί τινων ποιημάτων της δημοτικής μας ποιήσεως.
Η δε ιστορία, αν παραδεχθή τοιαύτην κολακείαν, μεταβάλλεται εις είδος τι πεζής ποιήσεως, η οποία δεν έχει την φραστικήν μεγαλοπρέπειαν της ποιήσεως, την λοιπήν δε τερατολογίαν παρουσιάζει χωρίς τον στολισμόν των μέτρων και επομένως φανερωτέραν.
Αλλά και αυτός ο Βαλαωρίτης δύναται άρα να ονομασθή εθνικός ποιητής της παρούσης γενεάς; Γνωστή είναι η προς το άσμα του Λευκαδίου, εξαιρετική ημών συμπάθεια, αλλά και η περί συγχρόνου ελληνικής ποιήσεως γνώμη.
Χ., όχι μόνον τα μέγιστα συνετέλεσεν εις την αναγέννησιν της Βουκολικής ποιήσεως, αλλά θεωρείται τρόπον τινά ως ο δημιουργός της νέας αυτής μορφής.
Συ δε μας αφαιρείς το μέγιστον εκ των αγαθών τα οποία έχομεν, δηλαδή την ελευθερίαν και την ποιητικήν άδειαν και τα μεν άλλα καλά της ποιήσεως δεν βλέπεις, αλλά παρατηρείς μικρολογήματά τινα, και μικροελαττώματα και επιζητείς αφορμάς διά να μας κατακρίνης.
Η Βουκολική ποίησις, ως εκ των θεμάτων, περί τα οποία στρέφεται, είνε αρχαιοτάτη, προηγηθείσα της Επικής και εξικνουμένη μέχρι των πρώτων ριζών της Δραματικής ποιήσεως, με την οποίαν έχει κοινήν την καταγωγήν.
Ευχαρίστησιν, έλεγαν, να βλέπουν όλα αυτά τα πράγματα. Ήτο τόπος μαρτυρίου, τον οποίον το άσμα του Βύρωνος ανύψωσεν εις τον κόσμον της ποιήσεως. Ο Ρούντυ είχε το αίσθημα, ότι ωδηγήθη αυτός εις τόπον μαρτυρίου.
Ό,τι παρήγαγαν οι αρχαίοι της Ανατολής πολιτισμοί εις γνώσιν, εις θρησκευτικάς δοξασίας και μύθους και σύμβολα, εις ηθικάς αντιλήψεις και εις δημιουργήματα τέχνης, πολλαπλασιασθέντα εκ της πλουσίας Ελληνικής διανοήσεως και διυλισθέντα δια της καθαράς και λεπτής Ελληνικής αισθητικής, απέληξαν εις τον Όμηρον ως απόσταγμα ποιήσεως, πλαστικότητος και κάλλους.
Απ' τα μικρά του ακόμι έδειχνε διάθεσιν διά την Ποιητικήν, και πάντοτε κατεγίνετο να παιγνιδίζη εις διάφορα είδη ποιήσεως, μάλιστα της Κωμικής και Σατυρικής.
«Δεν ημπορώ πλέον ν' αγοράσω βιβλία» είνε το μόνον παράπονον όπερ ήκουσαν οι στενοί του φίλοι. Τα έτη του αγώνος. — Ο «Ασμοδαίος» και η πολιτική. —Ο «καυγάς» περί συγχρόνου Ελληνικής ποιήσεως. — Η Εθνική Βιβλιοθήκη. Τα έτη δεκαετούς σχεδόν περισυλλογής και μελέτης διεδέχθη περίοδος αγώνων παντοειδών και ποικίλων.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν