United States or Gambia ? Vote for the TOP Country of the Week !
N~guni ang hilíng ko'y isang kasayahan na makapapawi sumimot n~g lumbay oo n~ga Marcela't ang lahat n~g iyán sa araw n~g bukas ay magagampanán. N~guni tulutan mo na kita'y lisanin si ama't si ina'y iníp na sa akin at baka ano nang kanilang isipin magmula kan~gina n~g di ko pagdating.
Anang man~ga Dama ay baka siya n~ga kung gayon ay tunay na kaawaawa at wala nang palad na napakaaba na gaya nang gayong pagkapan~ganyaya. Sumunod sa iyong dan~gal ay hanapin saka daratnang kang may iba nang giliw kan~gino ma'y walang matinding damdamin na gaya nang gayong hirap na daratnin.
Bru: At, hindi ba sinabi mo kan~gina lamang na, naaawa ka sa akin? Bru: Aba, Martina, naloloka ka na ba? ¿Bakit ako tatampalasanin n~g ating pan~ginoon? ¿Hayop ba ako na kaparis n~g iba diyan?.... Sabihin mo n~ga, ¿bakit ba namumula ang mukha mo na para kang merikanong lasengo? Bru: ¡Ah, loka, loka ka n~ga! ¿Di mo ba, nalalaman na ang gayon ay isang malaking saksi n~g pagmamahal niya sa akin?
DALM. Tila n~ga; datapua't maala-ala ko pala'y ¿di baga ang wika mo kan~gina'y pagkatapos ko n~g pagkantá ay ikaw naman? MAR May nasubukan ka na ba? DALM Wala n~ga, n~guni't baka mo malimutan. MAR Kailan ma'y kawangis n~g guinto ang aking pan~gako, at nang makilala mo'y iyong panain~gahan.
¡Ay amang ama kong nagpalâ sa akin amáng nag alaga n~g kay inang lihim dí ka na naawang iwan sa hilahil akong abang bugtong sa sintang pananím! ¿Saan magpupuló't kan~ginong pagtanáw pipitas n~g bun~ga n~g iyong palayaw? wala na banta ko't hangang kamatayan ang pagpapalâ mo'y di na maduduláng.
Bru: Kaya ko po lamang ginawa iyon, ay dahil siya ninyong utos. Tib: ¿Ano, utos ko? Bru: Opo. Kan~gina po ay sinabi ninyo sai akin na, pagkatugtog n~g ika 7 at kalahati n~g gabi, ay isara kong lahat ang pinto at bintana? Bru: Hayaan mo't ako, ang bahala. Tib: Siyan~ga, siya na ang bahala sa iyo. Hala magsiwí na kayo. Si D. Tiburcio, ay papasok uli sa Cine. Tagpo XI. =Ang PULIS lamang=
Sa di kawasay nang maglalabing tatlong taón sa gayong pagkakatago ay tinamaan ako n~g kanyang m~ga titig at pumanaw sa akin ang damdaming ama. Nabihag ang mawilihin kong hilig na mangibig kan~gino man, na makapag-aalay sa akin n~g pampawi n~g lagui kong uháw na han~gad, at ito ang nag-wagui sa aking puso.
Babayaran mo n~gayon ito. Bru: Aba, hindi po ako ang sumira niyan. Di po, pabayaran natin sa aso. Iba ang sumira, at, ako ang papagbabayarin. Maniwala kan~ga naman sa ayos n~g babae. Bru: Wala po, señorita, wala po akong ibinubulong n~g laban sa inyo....Na aala-ala ko po lamang ang nangyare sa pustiso.... Ginusot mo ang aking buhok, at babayaran mo n~gayon.
Hangang dito Marcela ang nangyari sa oras na ako'y pinan~gan~garalan; nguni't pinapansin ko sa iyo n~gayon, na ¿kun bakit magmula kan~ginang ako'y nagsasalita, ay nakikisabay namán ang pagdaloy n~g iyong m~ga luha sa mata?
Bitbit niya sa kaliwang kamay ang isang kaha ng violin. ¡Magandang gabí po sa inyong lahat! ang sabi niya. ¡Aba, Dario! ¿Saan ka ba nangalin? ang tanong ng isa't isa sa nangaroroon, sa dumating. Diyan lamang mga kaibigan sa bahay ng isa kong pamanking lalaki na ikinasal kan~ginang umaga.
Salita Ng Araw