United States or Timor-Leste ? Vote for the TOP Country of the Week !
Buhat n~gayon, pagkatugtog na pagkatugtog sa ating orasang malaki n~g ika pito at kalahati n~g gabi ay.... Bru: Naku, pan~ginoon ko, ¿paano po ang pagtugtog n~g ating orasan, sa matagal na po siyang namamahin~gang kaparis n~g orasan sa Santa Cruz? Kung gayon, ang gawin mo'y, ganito.
Martina: Bruno: Kahit ano ang isulit Kahit ano ang isulit Ako'y hindi makikinig, Ako'y hindi makikinig, Sa batang walang batid, Sa babaeng walang batid Ang mabuti ay pagtikis. Nararapat ay pagtikis. Mar. Sino ang nagsabi sa iyong ako'y....? Bru: Sino daw, hindi ba't, kasasabi mo pa lamang n~gayon? Mar: Hooy, maglubay ka n~ga n~g pagsasalita n~g ganiyang m~ga kamangman~gan.
Pagtugtog n~g orasan n~g sambahan dito sa atin, ay ilalapat mong mabuti ang pintuan, at huwag mong bubuksan kahi't na kan~gino. ¿Narin~gig mo ba? Bru: Opo. Tib: Nalalaman na daw nito. Hale n~ga, tignan ko kung tunay na nalalaman mo na, ang aking inihabilin sa iyo. Dale, sabihin mo: ¿Ano ang iyong gagawin mamaya, pagkatugtog n~g ika pito at kalahati n~g gabi? Tib: Oo, mamayang maka 7:30 p.m.
Bru: At, hindi ba sinabi mo kan~gina lamang na, naaawa ka sa akin? Bru: Aba, Martina, naloloka ka na ba? ¿Bakit ako tatampalasanin n~g ating pan~ginoon? ¿Hayop ba ako na kaparis n~g iba diyan?.... Sabihin mo n~ga, ¿bakit ba namumula ang mukha mo na para kang merikanong lasengo? Bru: ¡Ah, loka, loka ka n~ga! ¿Di mo ba, nalalaman na ang gayon ay isang malaking saksi n~g pagmamahal niya sa akin?
Sinusulit pa ako. Bru: Mangyari po'y, sinabi ninyong ika pito at kalahati p.m. Tib: ¿Eh, ano n~gayon? Bru: Aba, ang sabi po ni Ñora Sara sa akin, n~g minsan pong itinanong ko sa kanila kung ano ang kahulugan n~g p.m. na malimit kong makita sa m~ga anyaya, ay sinabi po nila sa akin na ang kahulugan daw po'y.... Tib: ¿Ano? ¿Ano daw ang kahulugan? Bru: Eh, magbukas daw po n~g pinto.
Bru: Opo, at sa katunayan, ay naririto po ang buhok at sampu n~g n~gipin n~g taong: napatay ...¡Susmariosep.....! ¡Talagang hayop si Mariano Gil! ¡Naku ang n~gipin n~g taong napatay! Ang: ¿Bakit po, Nanay? Bal: Eh, iyan bang hayop na iyan, linoko na naman akó. Bru: Eh, hindi po ba buhok iyan? Bal Oo n~ga, buhok, n~guni't ito'y pustiso ko animal at hindi sa patay na taong gaya n~g sinabi mo.
Bru: ¡Naku....! ¡¡Naku pooo....!! Malabis po pala naman kayong makapagsalita, ah ... Talo pa po ninyo si kabisang Umeng doon sa amin na, munting kibot, ay........ ¡¡¡Naku......!!! Bru: Nakatawa po't,....nagbibigay n~g kuwalta! Tib: Huwag mong lilimutin, ha? Tib: Ang iuutos ko sa iyo. Bru: Aba, umasa po kayong hindi. Akala ko'y, ang sipa na.... Tib: Dingin mo.
Mar: ¿Ang tampalin ka ba? Bru: Oo, dahil na iyan ang tinatawag ng m~ga kastila na tunay na kariño. Ikaw ba, ay tinampal na o hinawakan man lamang ang mukha mo n~g ating pan~ginon? Bru: Nakita mo na, di hindi ka niya minamahal, ni kinakariño? Kariño pala ang tawag mo sa papamulahing parang saga ang mukha mo. ¿Bakit ba naman, namimiskotso ang iyong m~ga labi?
Don't speak to loud; we might be heard. Voz 1.a: At the same place? Voz 2.a: Yes. Go away now, Papa might see you. Bru: Nakú, nandagit na naman ang lawin....! Diablo!...Dimonyo! Heto ang nagiging tubo n~g magulang na bayaan matuto ang anak n~g "yes". Buhay na buhay siyang napaglalakuan....¡¡Kuuuu!! Magtiwala ka n~ga naman sa anak na babae.
Tib: Aba, at bakit ganiyan na ang n~galn~gal mo? ¡Naku ... kung hindi ko lamang siya pan~ginoon, ay nagkahalohalo na sana ang, balat sa tinalupan. Tagpo III. =Si BRUNO at si MARTINA lamang.= Mar: ¡Ha....Ha....Ha....Ha ... Bruno! Bru: Martina, ¿bakit, ano? ¿Pagtawa mo'y kan~gino? Mar: ¿Kan~gino? Tuturan ko.