United States or France ? Vote for the TOP Country of the Week !
Beste vriend, met mijn lied wek ik u, ik hoor de vogelen zingen en ik vrees voor de jaloerse echtgenoot, nu is het weldra morgen." »Waarde, goede vriend komt ten slotte het antwoord ik zwelg in een zodanig geluk dat ik wenste dat het nooit dag zou worden, want ik houd de heerlikste van alle vrouwen ter wereld in mijn armen, en ik geef niets om echtgenoot of dageraad."
Dirk zei tot Galant, dat hij dorst begon te krijgen en wenste dat zij een waterpoel of stroompje bereikten. De oude antwoordde: »Dan behoef je niet lang te wachten, Baas Dirkie! Hier voor ons zie ik een rietvlei, daar zal zeker water zijn." »Laat ons de paarden wat optrekken," zei Dirk, »als we dit eindje op een galop rijden, kunnen we wat verzuimen om te drinken."
Handel met de inboorlingen, eerst toegelaten onder strenge voorwaarden, werd spoedig verboden, opdat daardoor niet de prijzen te hoog zouden worden voor de Kompanjie als zij wenste te kopen" .
Daartoe moest een bordje "Verboden voor Joden" worden aangebracht op alle openbare gebouwen. Ook de kerkgebouwen vielen daar onder. Niet alleen was de zondagse kerkdienst een openbare aangelegenheid en voor iedereen die dat wenste toegankelijk, maar bovendien werden in de kerkgebouwen door de week vergaderingen van diverse verenigingen en clubs gehouden.
Hierop keerde Maria zich tot Machteld en sprak: "Mevrouw, het gelieve u met mij te gaan; want Mijnheer Adolf wil wat slapen: zijn dankbaarheid voor u doet hem te veel spreken." Daar het meisje niet beter wenste dan de kamer te verlaten, mits zij niet meer alleen met Adolf dorst blijven, volgde zij gewillig haar vriendin.
"Door de handen van dit grauw om te komen is niet eerlijk," antwoordde De Chatillon, "ik wenste dat ik als een ridder met de degen in de vuist gesneuveld ware; maar het is zo!" De koelheid van De Chatillon bedroefde Van Gistel nog meer. "Het is zo!" herhaalde hij. "Och God, wat schriklijk ogenblik! Hoe zullen zij ons martelen!
Voor 't eind van 1679 had de eerste boer de ploeg in de grond gezet in Stellenbosch en in Mei 1680 volgden 8 families. In 1684 werd, volgens Valentijn, Draakestein met 80 gezinnen bevolkt. Het kreeg zijn naam naar de Heer Van Rheede, die toen juist op de komst was en bij wie Simon van der Stel klaarblijkelik in een goed blaadje wenste te komen.
De resonantiewand voor de heldengedichten was weggenomen de piëteit van het terugkijken op het verleden, een organies gevoel van saamhorigheid, de bijna religieuze stemming van een feest ter herinnering aan de voorvaderen. Wat de gastvrijheid der ridders wenste, was een vrije conversatie, vrije geestesoefening, evenals men bij toernooien of op de jacht het lichaam oefende.
Cilliers wenste de dreigende ontploffing te vermijden, en zijn vermaning weerklonk andermaal: »Bij al wat u dierbaar is, bid ik u wees verdraagzaam, en wil met bedaardheid de beraadslagingen voortzetten."
Hij deed met de hand een teken alsof hij Jan Borluut een laatste vaarwel wenste, en sloeg plotseling nog twee Gentenaren dood.
Woord Van De Dag