United States or Malaysia ? Vote for the TOP Country of the Week !


In hoever ook de Loyhier en Malaert tot deze groep kan worden gebracht, is moeilijk uit te maken, zoolang wij het Fransch origineel niet bezitten . De romans Van den borchgrave van Couchi en van Seghelijn van Jerusalem eindelijk mag men onder voorbehoud oorspronkelijke werken noemen . Het eerste der hier genoemde werken geeft reeds dadelijk een denkbeeld van hetgeen ons in de overige wacht.

Als het dan staat te likkebaarden, zegt zijn meester lachend tot het ros: dat is uwe ouders nooit gebeurd, maar gij verdient het wel!" Nadat SEGHELIJN vijftien jaar lang gevangen heeft gezeten op water en brood in een donker hol, doet God een wonder aan hem: nu ziet hij er weer zoo goed uit, "alsof hij zich had liggen mesten" . Maar de Malegijs spant hier de kroon.

Baerte metten breden voeten, Ridder metten Zwane, Cassamus, Loyhier ende Malaert, Borchgravinne van Vergy. Ogier, Malegijs, Huge van Bordeeus, Valentijn en Nameloos. Borchgrave van Couchi. Seghelijn van Jerusalem. De ontwikkeling van het ridderwezen spiegelt zich af in die der ridderpoëzie.

Allerlei wonderen worden verricht door onderscheidene reliquieën van CHRISTUS: den geesel, het "vergulde vat", waar JEZUS azijn met gal gemengd uit dronk, de doornenkroon en de spijkers van het kruis. De gebeden zijn hier uitermate lang; andere stichtelijke passages niet zeldzaam. Als SEGHELIJN honger heeft, daalt een soort manna voor hem uit den hemel.

Aan het slot van zijn werk richt hij tot den edelman, voor wien het werk bestemd was, een bespiegeling over de broosheid des levens en een waarschuwing, dat hij rekenschap zal moeten afleggen van zijn doen en laten . Maar eerst in den Seghelijn viert de stichtelijkheid hoogtij!

DE VRIES hield dit werk voor eene vertaling uit het Fransch en meende zelfs dat dit "nauwelijks aanwijzing behoefde." Alleen de vele hier voorkomende Fransche woorden schijnen grond te geven; inderdaad kunnen zij dat niet doen; in den Limborch, Flandrijs, Seghelijn, Leven van Sint Amand en menig ander, niet uit het Fransch vertaald werk van dezen tijd, komen eveneens vele Fransche woorden voor.

De Seghelijn is op-en-top een compilatie; vele bewijzen daarvan zijn reeds vroeger bekend gemaakt en zij kunnen nog vermeerderd worden; ook met den Huge van Bordeeus en den Valentijn en Nameloos is dat het geval.

Den vervaardiger van den Seghelijn zien wij telkens het oog afwenden van zijn verhaal en zijne personages, om het op zijn eigen tijd te richten; gewoonlijk wordt hij daartoe gedreven door het verlangen om te waarschuwen, te vermanen of te berispen.

Verraders, die de verhouding der koningin tot den jongeling niet kennen, beschuldigen SEGHELIJN in des konings tegenwoordigheid van ongeoorloofde verstandhouding met de koningin. "Schurk," zegt SEGHELIJN, "men omhelst en kust elkander dikwijls in eer en deugd. Wat overigens de kussen betreft, er zijn vier soorten: "van moeder, van lieve, van peise en van grieve."

Indien men let op de meerdere zelfstandigheid bij de bewerkers van ridderromans uit dezen tijd, die blijkt o.a. uit Limborch, Flandrijs en Seghelijn, ook uit de andere in den tekst genoemde romans; op de vermenging van verdichting en quasi-historische werkelijkheid, die ook in den Limborch wordt aangetroffen, en op het didactisch karakter van het bewuste werk dan zal men het met voldoenden grond voor een Nederlandsch werk mogen houden.