United States or Slovakia ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Wat mankeert er aan, Roelofje?« vroeg meester. »Meester...., ik wou.... wou.... graag mijn geld.... terug hebben«, snikte ze. »Je geld terug, w
O, er waren ook wel kinderen, die alleen aan zich zelf dachten! Maar de meesten hadden graag de helft van d'r pleizier aan Roelofje en Jacob willen geven. Als 't maar gekund had. Toen Jo en Nel des middags thuis kwamen, vertelden ze alles aan moe. Pa was voor zaken op reis en zou een paar dagen in de provincie Groningen vertoeven.
Moe lachte. »'t Komt wel goed, hoor; weest maar gerust!« 't Kwam goed. Des middags wandelde moe naar het huisje, waarin de ouders van Roelofje en Jacob woonden. Wat ze er deed? Niemand, die het gewaar werd. Maar alle kinderen uit het lokaal van meester Fransen zouden Zwolle zien: Roelofje en Jacob ook. En als later de moeder van dat tweetal over mevrouw Veenhof sprak, weet je wat ze dan zei?
Denzelfden dag wist de heele school al, dat twee kinderen niet mee gingen naar Zwolle. De tranen van Roelofje en van Jacob hadden 't half verteld, de twee stakkers zelf de rest. En iedereen begreep wel, waarom ze niet mee mochten. 't Huisgezin was arm, en nu de vader ziek! »Hè, wat jammer«, fluisterden een paar stemmen. Menig gezichtje stond ernstig, omdat er nu twee thuisblijvers zouden zijn.
De man had longontsteking gehad en was nog niet heelemaal genezen. Hij begreep best, dat de vrouw nu 't reisgeld voor haar kindertjes niet missen kon. Hij reikte Roelofje 't geld over en vroeg: »Wat zegt de dokter van je vader?« »Vader moet nog een paar weken rust nemen, meester.« »Zoo, zoo; nu ik zal eens bij jelui aanloopen, hoor!«
Woord Van De Dag